Als gij het zegt ik zal 't gelooven,
        o God, die niemand falen laat
        noch zult berooven
van licht een' armen knecht die U te wachten staat
    in 't diepe van dees donkere boschwaranden,
        die 'k, tastend met mijn' handen,
  te ontvluchten zoeke, o God! Ik roepe, buiten raad,
naar U, die alles weet, die wijsheid zijt en waarheid,
naar U, die alles kunt: om leven, licht en klaarheid.
 
    Het licht verschijnt, de banden breken,
    de zonne rijst, ze is opgestaan,
        en de oosterstreken,
herschitterende onbelet, zie 'k blij weêr opengaan;
    de duisternis verdwijnt, en allenthenen
    is 't aarderijk omschenen
  van prachten door geen kunst gekend of nagedaan;
het aldoordringend licht komt lekend langs de blâren,
tot in het diepste woud, mij zoekend, afgevaren.
 
        o Ziele, uw licht is 't eeuwig Leven,
        is 't eeuwig Licht, dat nooit en faalt;
          van God gegeven,
  God zelve is 't, edele ziel, die dóór en dóór U straalt:
  vergeefs gepoogd aan blende en doove lampen
          u ergens vast te klampen;
  vergeefs om falend licht uw dierbaar zelf betaald:
God licht u, edele ziele, en, onbevreesd te dwalen,
in 't eeuwig Licht, zoo zult ge onfaalbaar zegepralen!