'Goeden dag!' klinkt eer- en vriendlijk,
't vlaamsche groetwoord, hier en daar,
of 't een groot man, of 't een kleen is,
of 't de koning zelve waar'.
 
'Goeden dag! dat geve God u!'
zei men eertijds, vroomgezind,
en het kind zei 't zijnen vader,
en de vader 't zijnen kind.
 
'Goeden dag!' is 't woord des vreden,
't woord der vriendschap, overal,
maar wee hem die 't kreupelhertig
tot den vlaming zeggen zal!
 
'Goeden dag!' dat wordt een wapen,
en hij voegt bij raad en daad
't altijd moedig vlamings herte,
dat naar recht en vrijheid staat!
 
'Goeden dag!' dat woord heeft Vrankrijk
eens te Kortrijk wel geleerd,
en de fransch bijt nog zijn knevels,
als ge in 't vlaamsch hem salueert.