o Vrijdag, die den mensch gemaakt
  ons voorhoudt, in de bladen
  van Gods eerweerde daden,
als kind van stof en aarde, en iet
dat Gods aanbidlijk wezen ziet:
  zij God in u geprezen
  en Zijn almachtig wezen!

o Vrijdag, die het kruis geplant,
  die zaagt het heilig stroomen
  eens, aan den boom der boomen,
van Jesu Bloed, dat Adams ras
en schuldig bloed genezend was:
  zij God in u geprezen
  en Zijn bermhertig wezen!

o Vrijdag, goede Vrijdag, eens
  zag Brugge uw' zonne dagen,
  door listen en door lagen
van slavernij en vreemd geweld
benauwd, gekrenkt, omneêrgeveld;
  maar eer zij was volrezen,
  vrij, Brugge, mocht gij wezen!

Vrij, Brugge, waart ge, en vrij voortaan,
  door Breydel en de Coninc;
  in 's Vlamings vrije woning
blijft nog door 't Vlaamsche volk gevierd
de dag als hem verlossing wierd,
  en als het vrij mocht wezen,
  door 's Heeren Bloed geprezen!