Eer Ge ooit het oordeel vellen komt,
eer 't al weêr vóór Uw' voeten kromt,
dat, hooge en vrij, op heden
U tegen is en vol weêrspannigheden,
bermhertigheid, o God, en 't woord dat Gij
gesproken hebt, dat 't waarheid zij!

Onfaalbaar is Uw woord, o Heer;
Gij weet hoe arm, hoe krank en teêr
het menschdom is van krachten;
en laat het niet, al hulpeloos, versmachten!
Bermhertigheid, o God, en 't woord dat Gij
gesproken hebt, dat 't waarheid zij!

Vierduizend jaar verlangt het al:
wanneer is 't dat Hij komen zal?
zoo roept en zucht verlegen
Uw volk, o Heere, en wacht om Uwen zegen:
bermhertigheid, o God, en 't woord dat Gij
gesproken hebt, dat 't waarheid zij!

't Advent, 't advent weêrom. Wie kan
beloven dat de vreugde van
den Kerstdag ons zal blijden?
Zijn 't eindlijk niet des werelds laatste tijden?
Bermhertigheid, o God, en 't woord dat Gij
gesproken hebt, dat 't waarheid zij!