by Friedrich Spohr (1776 - 1840)
Translation © by Lau Kanen

Jagdlied
Language: German (Deutsch) 
Our translations:  DUT FRE
Seht ihr's dort funkeln in rosiger Pracht!
Es glänzet das Frührot so milde;
Auf, Brüder! munter! Diana lacht,
Schon lebt's im Hain, im Gefilde.

Nicht länger gefrönet der schläfrigen Ruh,
Die Jagd beut schönere Stunden,
Wir eilen dem schattigen Walde zu,
Umklafft von munteren Hunden.

Schön schmeckt es im Grünen bei fröhlicher Rast,
Viel besser als heim der Klause,
Die schattige Eiche wird unser Palast,
Und Frohsinn herrschet beim Schmause.

Uns spendet die Quelle den labenden Trank,
Es rufen die schallenden Hörner,
Wir winden uns mutig zum buschigen Hang
Durch Brombeer, Ranken und Dörner.

Dort zeigt sich der Eber, der Hirsch mit Geweih,
Und lauschet an rieselnder Quelle,
Doch krachend trifft sie das tötende Blei,
Stark schweissend blümt sich die Stelle.

Viel Freuden beut uns die herrliche Jagd,
Sie macht uns so rüstig, so munter,
Am Abend ist lustiges Waidwerk vollbracht,
Froh geht's zur Heimat hinunter.

This is the version of the text as sung by Dietrich Fischer-Dieskau: 
Seht ihr's dort funkeln in rötlicher Pracht?
Es leuchtet das Frührot so milde;
Auf, auf, ihr Schläfer! Die Aue lacht,
Schon lebt's im Hain, im Gefilde.

So blinzelt nicht länger, vorbei ist die Ruh',
Die Jagd beut schönere Stunden,
Wir eilen dem schattigen Walde zu,
Umbellt von lustigen Hunden.

Gut schmeckt es im Grünen bei fröhlicher Rast,
Viel besser als in den vier Wänden;
Die mächtige Eiche ist unser Palast,
Ihr Schatten wird Kühlung uns spenden.

Den Durstigen labt die Quelle mit ihrem Trank,
Es rufen die Hörner in Chören;
Wir klettern hinauf bis zum buschigen Hang
Durch Brombeer, Ranken und Föhren.

Dort zeigt sich der Eber, das Hirschengeweih,
Sie nah'n sich der rieselnden Quelle,
Und krachend trifft sie das tödliche Blei,
Es bleibt das Tier auf der Stelle.

So geht es bis an die nahende Nacht,
Die Jagd macht uns rüstig und munter;
Am Abend ist lustiges Waidwerk vollbracht,
Froh geht's zur Heimat hinunter.

Text Authorship:

Musical settings (art songs, Lieder, mélodies, (etc.), choral pieces, and other vocal works set to this text), listed by composer (not necessarily exhaustive):

Available translations, adaptations or excerpts, and transliterations (if applicable):

  • DUT Dutch (Nederlands) [singable] (Lau Kanen) , "Jachtlied", copyright © 2018, (re)printed on this website with kind permission
  • ENG English [singable] (Anonymous/Unidentified Artist) , "Hunting Song"
  • FRE French (Français) (Guy Laffaille) , "Chant de chasse", copyright © 2014, (re)printed on this website with kind permission


Researcher for this page: Michael Leinert

This text was added to the website between May 1995 and September 2003.
Line count: 24
Word count: 146

Jachtlied
Language: Dutch (Nederlands)  after the German (Deutsch) 
Zie je ’t daar fonk’len met rozige pracht?
Het morgenrood komt mild zich melden;
Komt, broeders, opstaan! Diana lacht,
Vol leven is ’t bos, zijn de velden.

Niet langer geluierd, vlug, zadel je ros,
Nu uren verliezen is zonde,
Wij rijden gezwind naar ’t scheem’rige bos,
Omringd door blaffende honden.

Goed smaakt straks het eten daarbuiten, onwijs,
Veel beter dan thuis bij je spullen;
Een eik met veel schaduw zal zijn ons paleis,
En vrolijkheid heerst bij het smullen.

En zijn wij soms dorstig, de bron geeft ons drank,
Ons roepen de schallende horens;
Wij werken ons dapper omhoog op de flank
Door bramen, ranken en dorens.

Daar toont zich de ever en ’t hertengewei,
Zij luist’ren bij ’t water heel even,
Maar knallend werpt hen een schot plots opzij,
Het dier laat bloedend het leven.

Veel vreugde geeft ons de heerlijke jacht,
Hij maakt ons kordaat en gezonder;
Aan ’t eind van de dag is het veldwerk volbracht,
Dan blij naar huis toe, naar onder.

Diana: in de Romeinse mythologie de godin van de jacht.

Translation of the version sung by Dietrich Fischer-Dieskau: 
Zie je ’t daar fonk’len met rozige pracht?
Het morgenrood komt mild zich melden;
Sta op, langslapers! De wereld lacht,
Vol leven is ’t bos, zijn de velden.

Niet langer getreuzeld, vlug, zadel je ros,
Nu uren verliezen is zonde,
Wij rijden gezwind naar ’t scheem’rige bos,
Omringd door blaffende honden.

Goed smaakt straks het eten daarbuiten, onwijs,
Veel beter dan thuis tussen muren;
Een machtige eik zal dan zijn ons paleis,
Zijn koelte is goed te verduren.

En zijn wij soms dorstig, de bron geeft ons drank,
Wij horen de dreunende horens;
Wij klimmen omhoog naar de ruigt’ op de flank
Door bramen, ranken en dorens.

Daar toont zich de ever en ’t hertengewei,
Zij komen naar ‘t ruisende water,
Maar knallend werpt hen een schot plots opzij,
En ’t dier ligt dood bij ’t geklater.

Zo gaat het door tot in ’t zicht van de nacht,
Wij halen ons hart op aan ’t jagen;
Aan ’t eind van de dag is het veldwerk volbracht, 
De buit wordt huiswaarts gedragen.

Text Authorship:

  • Singable translation from German (Deutsch) to Dutch (Nederlands) copyright © 2018 by Lau Kanen, (re)printed on this website with kind permission. To reprint and distribute this author's work for concert programs, CD booklets, etc., please ask the copyright-holder(s) directly.

    Lau Kanen.  Contact: boudewijnkanen (AT) gmail (DOT) com


    If the copyright-holder(s) are unreachable for three business days, please write to:


Based on:

 

This text was added to the website: 2018-03-08
Line count: 24
Word count: 166