Liederen

Elfen, reppen zij zich voort,
lachend om hun wilde dansje,
nu het lokkig - blonde Hansje 
droomt, zoo zijïg-zacht van wang?

Zegt er een een fluisterwoord,
neemt een ander snel het over,
staat de heele tuin in toover
na den lichten ommegang ?

' t Is zoo vast als eenig ding,
' k hoor ze gaan en zacht- bewogen
kijk ik naar de blauw - lichte oogen 
van mijn kleinen lieveling .

Kindje wat ben je toch zacht,
kopje van tintelfijn goud,
pret-mondje glundert en lacht
of je vertellen wat woudt.

Oogelijns helder en rein
glinstren, wanneer ik ze zoek
mijmrend van boven mijn boek
in dit hel-blije festijn.
 
Kindje, mijn kindje van licht,
wonderlijk wonder, ik wil
kussen je zachte gezicht,
o zoo voorzichtig en stil.