Mis Chindli : aus dem Liederkranz für junge Mütter von Sophie Hämmerli

De Sundig, de Sundig,
Wie freue mi druf;
Am Morge tuets lüte,
Denn stöhmmer gschwind uf,
Und 's Müetti git füre
Was jedes muess ha;
Es schneewisses Hömmeli
Leggemer a.
 
De Sundig, de Sundig,
Stoht scho vor der Tür,
Denn darf me nid lärme,
Aber singe derfür,
Und 's ist eim denn, d'Sunne
Schin nomol so schön,
Mer folge gar ordlig,
Mache gar niemer höhn.
 
De Sundig, de Sundig,
Hani dorum so gärn,
Er schint eim dur d'Wuche
Wine fründlige Stärn.
Und was dra no 's best isch
Errotet gwüss keis?
Denn blibt de lieb Vater
De ganz Tag bi eus!

Mängs Chimli lit no z'Obe do
Ganz still, und tuet kei Schnuf -
Am Morge chunt en Sunnestrahl
Und weckt's zum Läben uf,
Und was vor Zite schlofe het
Im Boden inn wie tot,
Das stoht hüt do i voller Pracht,
Es Blüemli, frisch und rot:
So isch au eusers Chindli ietz
Uftauet über Nacht,
Und i dem chline Chöpfli isch
En neui Wält erwacht.

I d'Stube chunt en Sunnestrahl
Und tanzet a der Wand
Gschwind juchset s'Chind und längt derno
Mit siner chline Hand.
De aber loht si nid lo foh
Suecht gschwind en andere Platz,
Und s'Chindli luegt em trurig no -
Bis zfride, liebe Schatz:
's goht eusereim pretzis wi dir,
Wer 's Läbe kennt, verstohts:
Grad was am allerschönste wär,
Längs a und so vergoht's!

I weiss nid, eb i wache,
I weiss nid, ischs en Traum:
Singt öppe scho es Schwälbli
Duss ufem Birebaum?
Es tönt so fin und lislig,
Und doch so wohl bekannt,
So süess, wie usem Heimet
En Gruess im frönde Land.
's git numen eis uf Aerde
Wo sones Stimmli het:
Es singt sis Morgeliedli
Mis Chindli i sim Bett.

Mi Götti isch en grosse Ma,
Er chunt fast a der Türena,
Und het e Bart - chum lueg und gschau's -
So prächtig wie de Sämichlaus!
 
Mi Götti isch en glehrte Ma,
's git nüt, woner nid wüsse cha,
Er lehrt di gross' und chline Lüt
Und macht no mänge Dumme gschidt!
 
Mi Götti isch en guete Ma,
Das stoht em no am besten a,
Er isch so luter wie ne Schib
Und gäb eim 's Hömmli ab em Lib!