Dutch (Nederlands) translations of Drei Balladen, opus 4

Terwijl de nacht terrein reeds won,
Lag stil in rust daar Babylon.
 
Slechts boven in het koningsslot,
Licht vuur op, is luid het hof aan bod.
 
Daarboven in de koningszaal,
Belsatzar hield zijn koningsmaal.
 
De dienaars zaten gerijd aan 't festijn
En leegden de bekers met fonk'lende wijn.
 
Daar klonken de bekers, daar juichte 't gevolg;
De koppige koning in 't eerbetoon zwolg.
 
Des konings wangen kregen gloed;
De wijn, die gaf hem overmoed.
 
En blind'ings drijft die moed hem voort;
Hij beledigt de godheid met lasterlijk woord.
 
Ja, hij schept luidkeels op, tart onverhuld;
De knechtentroep lalt mee en brult.
 
De koning riep: 'Haal op, en vlug!'
De knecht schiet weg en keert terug.
 
Hij droeg veel gouden gerei op het hoofd;
Dat was uit Jehova's1 tempel geroofd.
 
En de koning greep beet met schendige hand
Een heilige beker, gevuld tot de rand.
 
En hij drinkt tot de bodem hem leeg terstond
En roept dan luid met schuim op de mond:
 
"Jehova! Jij bent slechts een schertsdemon -
Ik ben de koning van Babylon!"
 
Maar net verklonk het vrees'lijk woord,
De koning werd allengs door angst gesmoord.
 
Het lallen en lachen verstomde totaal;
Het werd plots ijs'lijk stil in de zaal.
 
En zie, en zie, op de witte wand,
Daar kwam zoiets als 'n mensenhand;
 
En schreef, en schreef op 't witte steen
Brandende letters, en dan verdween.
 
De koning zat verstard en keek,
Met klapp'rende knieën en dood'lijk bleek.
 
De dienaars zaten stijf verlamd,
Totaal versteend, de keel verkrampt.
 
De magiërs kwamen, maar al hun verstand
Begreep niet het vlammenschrift op de wand.
 
Belsatzar werd echter vóór 't eind van de nacht
Door zijn vazallen omgebracht.