Verdankt sei es dem Glanz
Language: German (Deutsch)
Verdankt sei es dem Glanz der Großen,
Daß er mein Nichts mir deutlich zeigt.
Mich hat er nie zurückgestoßen,
Denn mich hat er niemals erreicht.
Ich sah viel Kleine näher geh'n
Und blieb in meinem Zirkel steh'n.
Sie sind mir wert, die engen Grenzen,
Wo ich so unbeträchtlich bin.
Hier seh' ich Stern und Orden glänzen,
Und Band und Stern reißt mich nicht hin.
Und auch das gnädigste Gesicht,
Aus meinem Zirkel bringt's mich nicht.
Soll mir des Größern Unmut zeigen,
Ich sei nur eine Kleinigkeit:
O Unschuld! Dann lehr' du mich schweigen
Und gib mir Unerschrockenheit,
Und präge mir sanfttröstend ein,
Es sei nicht Schande, klein zu sein.
Doch ließe sich zu meinem Kreise
Ein Großer ohne Falsch herab:
Erfahrung! Dann mach' du mich weise
Und zeichne meine Grenzen ab,
Und lehre mich, niemals zu klein,
Doch auch nicht kühn und eitel sein.
Text Authorship:
Musical settings (art songs, Lieder, mélodies, (etc.), choral pieces, and other vocal works set to this text), listed by composer (not necessarily exhaustive):
Available translations, adaptations, and transliterations (if applicable):
- DUT Dutch (Nederlands) [singable] (Lau Kanen) , title 1: "Ik dank het aan de glans", copyright © 2016, (re)printed on this website with kind permission
Researcher for this text: Emily Ezust [
Administrator]
This text was added to the website between May 1995 and September 2003.
Line count: 24
Word count: 144
Ik dank het aan de glans
Language: Dutch (Nederlands) after the German (Deutsch)
Ik dank het aan de glans der groten,
Dat zo mijn Niets mij duid’lijk blijkt.
Mij heeft hij nooit teruggestoten,
Want nimmer heeft hij mij bereikt.
Ik zag veel kleinen verder gaan,
Maar bleef zelf in mijn cirkel staan.
Ze zijn mij lief, de enge perken
Waarin ‘k zo onaanzienlijk ben.
Hier zie ik pronken al die sterken,
Maar band en ster maakt mij geen fan.
En ook het prettigste verschiet
Haalt uit mijn cirkel weg mij niet.
Mocht mij een kwalijk heerschap dreigen:
‘Jij bent niets dan een kleinigheid’,
O onschuld! Leer jij dan mij zwijgen
En geef mij onverschrokkenheid,
Prent mij, zacht troostend, in mijn brein:
Het is geen schande, klein te zijn.
Doch zou zich buigen in oprechtheid
Een grote naar mijn klein domein:
Ervaring! Schenk jij mij dan wijsheid
En geef aan waar mijn grenzen zijn,
En leer mij dan nooit al te klein,
Maar ook geen ijd’le kwast te zijn.
Text Authorship:
Based on:
This text was added to the website: 2016-03-09
Line count: 24
Word count: 155
