Ja videl divnye glaza,
Oni agatom ne blistali,
No sostradanija sleza
Iz nikh upala v dni pechali,
V dni gorestnoj sud'by mojej,
I serdcu stalo veselej.

Ot nikh zemnoje daleko,
Oni ne suljat naslazhden'ja,
No v serdce smotrjat gluboko,
S kakim-to tikhim umilen'em;
I vzor ne vozmushchajet krov',
Khotja on – chistaja ljubov'.

Ikh chudnyj cvet ne birjuza,
Oni sovsem ne golubye;
Kak bez lazuri nebesa,
`Eti ochi nezemnye
Blistajut redkoj krasotoj,
Blistajut angel'skoj dushoj.