Kogda v vechernij chas sxozhu ya v tixij sad,
I mgla vokrug menya p`yana i aromatna,
I na peske allej prichudlivo goryat,
Razbrosany' lunoj serebryany'e pyatna, –
YA otdayus` vo vlast` charuyushhim mechtam,
I pust` moya sud`ba temna i bezotradna,
Poe`ziya menya vedet, kak Ariadna,
Skvoz` labirint skorbej v siyayushhij svoj xram
I snitsya mne, chto ya i molod i lyubim.
Lyubov` i molodost`!