Chutno golos Yaroslavny`.
Yak zozul`ka na zori,
Zary`dala, zagukala
U Puty`vli na stini:
«Ya zozul`koyu daleko
Po Dunayu polechu
I bobrovy`j rukavecz` mij
U Kayali obmochu;
Svogo my`logo ya knyazya
Do serden`ka pry`gornu
I kry`vavi jogo rany`
YA promy`yu, obitru!»

To knyagy`nya Yaroslavna
U Puty`vli na stini
Zary`dala, zagukala,
Yak zozul`ka na zori:
«Oj ty` vitre, bujny`j vitre!
Chogo vse naproty`v dmesh
I na legky`x svoyix kry`l`cyax
Strily` xans`kiyi nesesh?
Chy` to zh malo tobi viyat`
Z oblakamy` ugori
Da po sy`n`omu po moryu
Koly`xaty` korabli!
Nashho zh, vitre, bujny`j vitre,
Nashho radist` ty` moyu
V chy`stim poli vzhe rozviyav
Po sribnomu kovy`lyu!»

To knyagy`nya Yaroslavna
U Puty`vli na stini
Zary`dala, zagukala,
Yak zozul`ka na zori:
«Oj ty` Dnipre-Slavuty`cyu!
Na prostir sobi proby`v
Kruti gory` kam’yaniyi
Cherez zemlyu polovciv.
I do vijs`ka Kobyakova
V chas vely`koyi vijny`
Ty` donosy`v, Dnipre slavny`j,
Svyatoslavovi chovny`.
Pry`nesy` zh do mene knyazya,
Druga my`logo mogo,
Shhob ya sl`oz moyix ne slala
Vse na more do jogo!»

To knyagy`nya Yaroslavna
U Puty`vli na stini
Zary`dala, zagukala,
Yak zozul`ka na zori:
«Sonce yasne i prekrasne!
Vsim teplo i svit dayesh;
Nashho zh vijs`ko mogo druga
Ty` luchem svoyim pechesh?
Nashho yim v bezvodnim poli
Luky` smagoyu zvelo,
I yix tuly` za plechy`ma
Lyuty`m gorem zatyaglo!»