Fal yr oeddwn, gwyddwn gel,
 Yn dargwsg mewn lle dirgel.
 Gwelais are glais dichlais dydd
 Breuddwyd yn ael boreddydd.
 Gwelwn fy mod yn rhodiaw
 A'm llu bytheiais i'm llaw,
 Ac i fforest yn gestwng,
 Teg blas, nid ty taeog blwng.
 Gollyngwn i yn ddioed,
 Debygwn, y cwn i'r coed.
 Clywwn oraiu, lleisiau llid,
 Canu'n aml, cwn yn ymlid.

 Ewig wen uwch y llennyrch
 A welwn, carwn y cyrch,
 A rhawt fytheiaid ar hynt
 Yn ei hol, iawn eu helynt;
 Cyrchu'r allt dros ddiwalltrum,
 A thros ddwy esgair a thrum,
 A thrachefn dros y cefnydd
 Ar hynt un helynt a hydd,
 A dyfod wedy dofi,
 A minnau'n ddig, i'm nawdd i;
 Dwyffroen noeth, deffro wneuthum,
 Wr glwth, yn y bwth y bum.

 Cefais hynafwraig gyfiawn,
 Pan oedd ddydd, yn ddedwydd iawn.
 Addef a wneuthum iddi,
 Goel nos, fal y gwelwn i:

 'Rho Duw, wraig gall, pei gallud
 Rhyw derfyn ar hyn o hud,
 Ni chyfflybwn, gwn ganclwyf,
 Neb a thi.  Anogaith wyf.'

 'Da o beth, diobeithiwr,
 Yw dy freyddwyd, od wyd wr.
 Y cwn heb gel a welud
 I'th law, pei gwypud iaith lud,
 Da hwylwyr diau helynt,
 Dy lateion eon ynt.
 A'r ewig wen, unbennes
 A garud di, hoen geirw tes,
 Diau yw hyn, y daw hi 
 I'th nawdd, a Duw i'th noddi.'