by (Stephanie) Hélène Swarth (1859 - 1941)
O, kón hij maar weten
Language: Dutch (Nederlands)
O, kón hij maar weten, Mijn arme schat, Dat ik álles en álles Vergeven had! Zijn woorden als doornen. Zijn wreed verraad, Zijn martlende liefde, Zijn blinde haat! In leven en sterven, Zoo ver van mij, Zoo ver in zijn graf nu En zóó nabij! Daar slaapt hij zoo roerloos, Zoo koud als steen, Zoo ver van zijn vrienden, Zoo héél alleen! En al breng ik hem bloemen, 't Bekoort hem niet En al zing ik hem zangen, Hij hoort het niet. Ik moet hem wat fluistren In 't oor, heel zacht, En kalm zal hij slapen, Nog vóór den nacht. O, mocht ik maar vinden Zijn bleeken mond! Ik raak met mijn lippen Den weeken grond. Ik kniel in de bloemen.... Het graf is toe. Ik moet hem wat zeggen.... Ik weet niet hoe.
About the headline (FAQ)
Confirmed with Hélène Swarth, Rouwviolen, P.N. van Kampen & zoon, Amsterdam 1889 p.46
Text Authorship:
- by (Stephanie) Hélène Swarth (1859 - 1941), "Vergeven", appears in Rouwviolen [author's text checked 1 time against a primary source]
Musical settings (art songs, Lieder, mélodies, (etc.), choral pieces, and other vocal works set to this text), listed by composer (not necessarily exhaustive):
- by Abraham Dirk Loman (1868 - 1954), "O, kon hij maar weten", published c1900 [ voice and piano ], from Rouwviolen, no. 1, Amsterdam: De Algemeene Muziekhandel [sung text not yet checked]
- by George Muller , "Vergeven" [ voice and piano ], from Gedichten van Hélène Swarth, Amsterdam : De Algemeene Muziekhandel [sung text not yet checked]
- by Emiel Constant Verrees (1892 - 1968), "Vergeven", published 1963 [ voice and piano ], [S.l.] : Uitgave van het Davidsfonds [sung text not yet checked]
Researcher for this page: Joost van der Linden [Guest Editor]
This text was added to the website: 2023-04-30
Line count: 32
Word count: 135