In 't rijzen van den koelen dach, 
Als yder noch te slapen lach, 
Zat Appelona, die ik sach 
('t Zijn my geen dromen)
In de schaauw der bomen, 
En streelde een Luyd, 
Terwijl sy uyt 
Een heldere boesem song, 
Stil hiel de tong,
Die 't geveert 
Van het hele Woud braveert, 
   Het singen, 
   't Springen, 
   't Fluyten 
   't Tuyten, 
   En't fwieren, 
   Gieren 
   Inde 
   Linde,
   Leefde, 
   Sweefde, 
   Was nu stil, en sat 
   Te luysteren; 
   't Fluyst'ren 
Van de blaan ging sacht. 
   O Goon 
   Zo schoon
   Een Zang 
   Haar dwang 
Heeft my verkracht.