1  [Laus cantici David.] 
   Qui habitat in adjutorio Altissimi,
   in protectione Dei cæli commorabitur.
2  Dicet Domino: Susceptor meus es tu, et refugium meum;
   Deus meus, sperabo in eum.
3  Quoniam ipse liberavit me de laqueo venantium,
   et a verbo aspero.
4  Scapulis suis obumbrabit tibi,
   et sub pennis ejus sperabis.
5  Scuto circumdabit te veritas ejus:
   non timebis a timore nocturno;
6  a sagitta volante in die,
   a negotio perambulante in tenebris,
   ab incursu, et dæmonio meridiano.
7  Cadent a latere tuo mille, 
   et decem millia a dextris tuis;
   ad te autem non appropinquabit.
8  Verumtamen oculis tuis considerabis,
   et retributionem peccatorum videbis.
9  Quoniam tu es, Domine, spes mea;
   Altissimum posuisti refugium tuum.
10 Non accedet ad te malum,
   et flagellum non appropinquabit tabernaculo tuo.
11 Quoniam angelis suis mandavit de te,
   ut custodiant te in omnibus viis tuis.
12 In manibus portabunt te,
   ne forte offendas ad lapidem pedem tuum.
13 Super aspidem et basiliscum ambulabis,
   et conculcabis leonem et draconem.
14 Quoniam in me speravit, liberabo eum;
   protegam eum, quoniam cognovit nomen meum.
15 Clamabit ad me, et ego exaudiam eum;
   cum ipso sum in tribulatione:
   eripiam eum, et glorificabo eum.
16 Longitudine dierum replebo eum,
   et ostendam illi salutare meum.