1 In finem. Psalmus David, canticum Jeremiæ 
   et Ezechielis populo transmigrationis, cum inciperent exire.
2  Te decet hymnus, Deus, in Sion,
   et tibi reddetur votum in Jerusalem.
3  Exaudi orationem meam;
   ad te omnis caro veniet.
4  Verba iniquorum prævaluerunt super nos,
   et impietatibus nostris tu propitiaberis.
5  Beatus quem elegisti et assumpsisti:
   inhabitabit in atriis tuis.
   Replebimur in bonis domus tuæ;
   sanctum est templum tuum,
6  mirabile in æquitate.
   Exaudi nos, Deus, salutaris noster,
   spes omnium finium terræ, et in mari longe.
7  Præparans montes in virtute tua,
   accinctus potentia;
8  qui conturbas profundum maris,
   sonum fluctuum ejus.
   Turbabuntur gentes,
9  et timebunt qui habitant terminos a signis tuis;
   exitus matutini et vespere delectabis.
10 Visitasti terram, et inebriasti eam;
   multiplicasti locupletare eam.
   Flumen Dei repletum est aquis; parasti cibum illorum:
   quoniam ita est præparatio ejus.
11 Rivos ejus inebria;
   multiplica genimina ejus:
   in stillicidiis ejus lætabitur germinans.
12 Benedices coronæ anni benignitatis tuæ,
   et campi tui replebuntur ubertate.
13 Pinguescent speciosa deserti,
   et exsultatione colles accingentur.
14 Induti sunt arietes ovium,
   et valles abundabunt frumento;
   clamabunt, etenim hymnum dicent.