"Du" isch gar a herzigs Wörtle 
wia dr Liab koi anders frommt, 
bsonders amma trauta Örtle, 
wenn's so reacht von Herza kommt. 
Du ond Du gilt allerweaga 
do wo d'Liab ihr Wonder duat 
ond a ganzer Gottesseaga 
leit em "Du i ben der guat".

Guck, vorbei send älle Sorga 
seit dei Bild do drenna wohnt, 
denn du bischt mei' Nacht ond Morga, 
bischt mei' Dag, mei' Sonn' ond Mond. 
Hoscht da Hemmel enn de Auga 
ond de schenschte Schtern drzua, 
dätscht, schätz' wohl, zom Engel tauga, 
wärscht au du dazu.

"Do ond Du" mit dir auf Erda, 
Schatz, wia ben i doch so froh, 
schäa mag's sei' a Engel z'werda, 
aber liaber isch mers so! 
Denn daß jetzt mei' Herz ond Leaba 
so voll Freud und Glück ond Ruah, 
dees, herzliabschter Schatz, kommt eaba 
von deam oina nette Bua.