Vijf geestelijke liederen , opus 44

 ... 

Volgen wille ik, herder zoete,
     volgen u, zoo verre ik kan;
     blijve, och arme, ik liggen, dan,
eer ik al mijn boosheid boete,
henenzinke en sterven moete,
     Heere, Heere, in stervensnood,
     valle uw schaapke in uwen schoot!

     Eeuwig vrij van ongeval,
laat, zijn lijen al uitgeleden,
laat het bij u binnentreden,
     bindt het vaste in uwen stal;
laat het, daarin opgesloten,
vrij zijn van de wulventoten:
     Heere, wilt dat 't weze, en 't zal!

Gij badt op enen berg alleen,
en... Jesu, ik en vind er geen
waar 'k hoog genoeg kan klimmen
om U alleen te vinden:
de wereld wil mij achterna,
alwaar ik ga
of sta
of ooit mijn ogen sla;
en arm als ik en is er geen,
geen een,
die nood hebbe en niet klagen kan;
die honger, en niet vragen kan;
die pijne, en niet gewagen kan
hoe [zeer]1 het doet!
O, [leer mij, armen]2 dwaas, hoe dat ik bidden moet!

Ik heb zoo lang, zoo erre gegaan,
gezocht en niet gevonden;
ik ben, eilaas, te verre gegaan,
en 't onspeur ingeblonden!
En had daar niet uw' sterre gestaan,
Maria, eer veel stonden,
zoo bleef ik in de werre, in den waan
en in de dood verslonden!

              Kyrie eleison!

Heere, ontferm u, Heere, ontferm u,
   hert en aanschijn keer mij toe;
zeg: Ik wake en ik bescherme u,
   want des levens worde ik moe!
Lastig leven en niet sterven
   kunnen, in die barre zand,
welk gewin is 't voor die te erven
   hoopt het hemelsch vaderland!

Heere, ontferm u, Heere, ontferm u,
   laat mij los en maak mij vrij;
dat mijn' klachte en mijn gekerm uw
   meêlijend herte ontroerlijk zij!
Kom ter hulpe en wil niet falen,
   stel niet uit en laat niet af
mij te vinden, mij te halen
   uit des lichaams levend graf!

Heere, ontferm u, Heere, ontferm u,
   wees getrouwig aan uw woord,
en de vijand en ontscherme u
   mijne ziel niet, onverstoord:
sla hem af, te fellen zweerde,
   dwing hem weêr, met zijn gespan,
in den afgrond van der eerde,
   en ontferm u mijner dan!

Willens, nillens, vare ik verder 
langs de ruwe levensbaan, 
en ik zie den goeden Herder, 
ach zoo ver, mij voorengaan, 
met Zijn kruis en met Zijn kroone, 
die mij zegt: 'Komt volgt mij na, 
dat den ingang Ik u toone, 
dat Ik met u binnenga!'

Helpt mij, helpt mij! Hoeveel stappen, 
eer ik stel, den laatsten keer, 
op de laatste wereldtrappen 
mijnen laatsten voet, o Heer; 
eer het daagt en eer het dag wordt, 
eer Uw' hand mij binnenlaat, 
eer Uw kruis den laatsten slag hort, 
en de deur mij openslaat?