LiederNet logo

CONTENTS

×
  • Home | Introduction
  • Composers (20,103)
  • Text Authors (19,449)
  • Go to a Random Text
  • What’s New
  • A Small Tour
  • FAQ & Links
  • Donors
  • DONATE

UTILITIES

  • Search Everything
  • Search by Surname
  • Search by Title or First Line
  • Search by Year
  • Search by Collection

CREDITS

  • Emily Ezust
  • Contributors (1,114)
  • Contact Information
  • Bibliography

  • Copyright Statement
  • Privacy Policy

Follow us on Facebook

12 liederen op tekst van H. Marsman , opus 90

by Herman Mulder (1894 - 1989)

1. Schaduw  [sung text not yet checked]

Language: Dutch (Nederlands) 
Vreugde is zwartgebirand,
asch en omwalming

lijden tot kruis zich spant
uit nachts omarming

leven is weggebloed
naar alle wenden;
geen witte doodengroet
breekt uit de lenden

martel, éen ruischeling,
lokt mij dit enden:

scheemrende kruiseling
aan hemels enden.

Text Authorship:

  • by Hendrik Marsman (1899 - 1940), "Schaduw"

Go to the general single-text view

2. Heerscher  [sung text not yet checked]

Language: Dutch (Nederlands) 
Hij schreed
en ruimte was hem soepel kleed
aan 't koele lijf.

de gladde luchten spatten uit elkander

en roode sterren walmden àl hun wonder
in wankelenden nacht.

hij schreed
en ruimte brak aan zijn metalen tred
en lucht verkromp voor zijn doorzengden zucht.

leven was enkle vlokken violette geur.

hij at
en aarde trok haar gillende spiralen
door schrompelenden nacht:
hij had geproefd.

hij stond,
atoom en kosmos beide,
en heerschend was in ertsen greep
over den werveldans der elementen
d'ivoren glimlach van den stillen knaap. 

Text Authorship:

  • by Hendrik Marsman (1899 - 1940), "Heerscher"

Go to the general single-text view

3. De vrouw van de zon  [sung text not yet checked]

Language: Dutch (Nederlands) 
        Ik zag een vrouw, die schreed
        alsof zij nooit zou sterven.
        A. Roland Holst

Vrij en eeuwig,
tijdeloos ontheven,
in een hoog en onaanrandbaar zweven,
schrijdt gij,
koninklijk geheven,
langs de blauwe muren van het licht.

o! de sneeuwstorm van uw gouden mantel
o! de zon, het diamanten vlamsel,
dat de heemlen uitstroomt uwer haren
langs de wolkenlooze bergen van den dag

o! de nacht -
waar uw fonkelende gouden tocht
in den hoogen, sidderenden loop der herten
eenzaam eindigt,
in de diepste verten.

Text Authorship:

  • by Hendrik Marsman (1899 - 1940), "De vrouw van de zon"

Go to the general single-text view

4. Afscheid  [sung text not yet checked]

Language: Dutch (Nederlands) 
Slaap met het donker, vrouw
slaap met den nacht

ons diepst omarmen
heeft den droom omgebracht

donker en zonder erbarmen
zijn bloed en geslacht

slaap met het donker, vrouw
slaap met den nacht.

Text Authorship:

  • by Hendrik Marsman (1899 - 1940), "Afscheid"

Go to the general single-text view

5. Invocatio  [sung text not yet checked]

Language: Dutch (Nederlands) 
Laat mij in uwer haren mantel slapen
en leg uw donker om mijn wilde hart,
verban het licht uit mijher oogen dalen
en vouw uw venster open in den nacht.

want ik ben moe, de dag heeft mij geslagen
met vuur en wijn uit zijn verweerde bron.
mijn angst versteende teere rozenhagen:
ik ben een blindelings bezetene van zon.

omhul mijn hoofd en laat de schuwe handen,
verborgen in de schee van uw gewaad,
zich ankren mogen aan de heuvelflanken,
waardoor de hartslag van den schemer waart.

en neem mijn mond, want haar verdroogde vlammen
vermengen naar de schaduw van uw bloed,
bedauw mijn stem met schemerende glansen

en gord mijn oogen aan met zachten moed.

laat mij in uwer haren mantel slapen
en leg uw donker om mijn wilde hart,
verban het licht uit mijner oogen dalen
en vouw uw venster open in den nacht.

Text Authorship:

  • by Hendrik Marsman (1899 - 1940), "Invocatio"

Go to the general single-text view

6. Phoenix  [sung text not yet checked]

Language: Dutch (Nederlands) 
Vlam in mij, laai weer op;
hart in mij, heb geduld,
verdubbel het vertrouwen -
vogel in mij, laat zich opnieuw ontvouwen
de vleugelen, de nu nog moede en grauwe;
o, wiek nu op uit de verbrande takken
en laat den moed en uwe vaart niet zakken;
het nest is goed, maar het heelal is ruimer.

Text Authorship:

  • by Hendrik Marsman (1899 - 1940), "Phoenix"

Go to the general single-text view

7. De bruid  [sung text not yet checked]

Language: Dutch (Nederlands) 
Ik dacht dat ik geboren was voor verdriet

en nu ben ik opeens een lied
aan 't worden, fluisterend door het ijle morgenriet
.nu smelt ik weg en voel mij openstroomen
naar alle verten van den horizon,
maar ik weet niet
meer waar mijn loop begon.

de schaduwen van blinkend witte wolken
bespelen mij en overzeilen mij;
en scholen züvren visschen bevolken
mijne diepte en bliksemend voel ik ze mij
doorschichten en mijne wateren alom doorkruisen
en in mijn lisschen vluchten

zij zijn mijn kind'ren en mijn liefste droomen

ik ben nu volgegoten met geluk.
de tranen die ik schreide en de zuchten
zie ik vervluchtigen tot regenbogen
die van wijn oogen springen naar de zon.

waar zijn de bergen van den horizon?

ik zie ze niet

Text Authorship:

  • by Hendrik Marsman (1899 - 1940), "De bruid"

See other settings of this text.

8. Slapende vrouw

Language: Dutch (Nederlands) 
— This text is not currently
in the database but will be added
as soon as we obtain it. —

Text Authorship:

  • by Hendrik Marsman (1899 - 1940), "Slapende vrouw"

Go to the general single-text view

9. Jaloezie

Language: Dutch (Nederlands) 
— This text is not currently
in the database but will be added
as soon as we obtain it. —

Text Authorship:

  • by Hendrik Marsman (1899 - 1940), "Jaloezie"

Go to the general single-text view

10. Zonnige septembermorgen  [sung text not yet checked]

Language: Dutch (Nederlands) 
De zomer en de late rozen
zijn zacht ontblaadrend uitgebloeid;
het bloedend vuur, het heete blozen
tot oud octobergoud vergloeid.

de groene vlammen van de boomen
- bestorven bruin en wingerdrood -
zijn van hun donkre drift benomen
o dag, o droom van blauw en goud!

het licht hangt in de honigraten
der vensters als een vochtig vlies
en morgenzon in de gelaten
waarin bij nacht de droefheid wies.

o zijden zonlicht, zacht kristal
hoe onbeschrijflijk mild en edel
verzilvert gij het smal ravijn
der huizen en de ranke schreden

der meisjes langs den waterval
en langs de gracht en op de bruggen
die teer gebogen ruggen
welven over het fulpen waterdal;

de kindren vangen met hun handen
de zachte speren; en hun mond
vangt het geluk met open tanden
van dauw en vochte morgenstond.

o witte wel, o waterval
omhuiverd door die vroege tent
van hemelsblauw, o firmament
dat koel en diep doorschijnend is;

genees mijn hart dat in den zomer
zoo ruw en rood gehavend werd;
genees het in het klare stroomen
voordat het droef en avond wordt.

Text Authorship:

  • by Hendrik Marsman (1899 - 1940), "Zonnige septembermorgen"

Go to the general single-text view

11. Bloesem  [sung text not yet checked]

Language: Dutch (Nederlands) 
Oneindig zijn de vloeren van den nacht -
en droomend bruinen vrede, deint, o akkeraarde,
dit donkre nachtland in uw warmen schoot

o, paarlen licht

aan donkers zachte zoomen
schoort een verlaten boom
den wankelenden boog der nacht

als gij den avond om uw schouders plooit,
figuur, gekerfd uit nachtelijk ivoor,
den droom der wimpers langs de luchten spant
en scheemrend schrijdt

blauwen uw oogen bloei
en slaan de velden witten geur en wijn,
die uw omdroomde schreden kostbaar siert;
en firmamenten ruischen sterrenbloesems,
die uwer handen tasten scheemrend dauwt.

en door ons warme schrijden schrijdt de nacht.
maar hoor, het wappren van haar grijzen mantel
over den loomenstap der eeuwigheid.

Text Authorship:

  • by Hendrik Marsman (1899 - 1940), "Bloesem"

Go to the general single-text view

12. De vreemdeling  [sung text not yet checked]

Language: Dutch (Nederlands) 
Laat mij alleen.
Dit is de tweesprong onzer wegen.
gij hebt mij tot den versten rand geleid.

maar keer hier om, ween niet.
gij kunt den laatsten tocht naast mij niet schrijden,
noch ik met u, gij gaat hem eens alleen.

gij zijt mij nochtans onverdeeld verpand:
ik heb uw bloed den donkren kus gegeven
van hen, die boven dood en leven
ontstegen zijn. ik ben hun afgezant.

ik beid uw komst.
wij zullen eens den zwarten wijn
van dood en donker uit één beker drinken,
wij zullen stroomend in elkaar verzinken
en eeuwig zijn.

vaarwel.
ik keer niet weer.
maar gij komt zelve, later.
vaarwel. het water
roept voor de derde keer.

Text Authorship:

  • by Hendrik Marsman (1899 - 1940), "De vreemdeling"

Go to the general single-text view

Gentle Reminder

This website began in 1995 as a personal project by Emily Ezust, who has been working on it full-time without a salary since 2008. Our research has never had any government or institutional funding, so if you found the information here useful, please consider making a donation. Your help is greatly appreciated!
–Emily Ezust, Founder

Donate

We use cookies for internal analytics and to earn much-needed advertising revenue. (Did you know you can help support us by turning off ad-blockers?) To learn more, see our Privacy Policy. To learn how to opt out of cookies, please visit this site.

I acknowledge the use of cookies

Contact
Copyright
Privacy

Copyright © 2025 The LiederNet Archive

Site redesign by Shawn Thuris