Zes Gezelle-liederen voor SATB-koor

Jesu, wijs en wondermachtig,
[weest mij, armen]1 knecht, indachtig,
[leert]2 mij spreken uwen naam;
Jesu, [maakt]3, ofschoon onweerdig,
[te]4 uwen lof mijn tonge veerdig,
[te]5 [uwer]6 eer mijn lied bekwaam!

       Quid retribuam?...

O Jesu, vol genaden,
wie zal [mij nu beraden
  hoe 'k U bedanken moet?]1
'k En weet van veel gebeden
den zin niet, [of]2 de reden:
  och, help mij, Jesu zoet!

Uw [Vleesch]3, uw Bloed, uw Leven
[hebt Gij aan mij gegeven]4,
  [U zelven heel en al]5;
[en ik, 'k en weet wat weerd is,
noch wat van U begeerd is,
  noch wat ik geven zal!]6

Mijne armoe wilt verrijken,
o Jesu, en niet kijken
  als naar Uw eigen goed:
U geve ik U, al beven:
wat kan ik beter geven
  als U, o Jesu zoet!

Uw Herte zij, en 't mijne,
in blijdschap en in pijne
  [vereenigd: en]7, voortaan,
[ach, mochte]8 ik, zoo gebonden,
en vrij, met U, van zonden,
  den weg des hemels gaan!

Ik wil mij [gansch]1 U geven nu,
o liefste Jesu, zoet;
den loop van al mijn leven, U,
mijn [herte]2 en mijn gemoed.
[Aanveerdt]3 mijn herte en 't Uwe zij,
o Jesu, ook gegeven mij:
verwisseling van [liefden]4 doet
met mij, o Jesu zoet.

'k [Beminne]5 U, uit der maten zeer,
o liefste Jesu, [zoet,
die]6 zegt dat ik U volgen, Heer,
en U beminnen moet;
ik vrage U dan, o Jesu, kind,
die kinderherten meest bemint,
dat Gij mij 't alderhoogste goed
in U beminnen doet.
 
Van herten zijn wij één voortaan,
o liefste Jesu, zoet,
ik wil door alle [smerten]7 gaan,
door allen tegenspoed;
en sterven zal ik, onversaagd,
zoo Gij mij in Uw herte draagt,
en nimmermeer daaruit en doet,
o Jesu, Jesu zoet!

O Moedermaagd ,
die Jesus draagt,
die 't Herte ons biedt des Heeren. 
om Jesus zoet 
wees ons gegroet
en welkom, duizend keren.

Tot in de dood,
vol pijnen groot,
vol grondeloze smerte,
stondt gij getrouw.
o sterrevrouw, 
bij Jesus' brekend Herte.

Ach help en doet 
ons krank gemoed,
om 's levens wee'n te dragen, 
door U geleid,
kloekmoedigheid, 
aan 't Heilig Herte vragen.

Dan, kwam er nood,
kwam helle en dood
tot in ons hert gekropen,
nog zullen wij, 
van vrezen vrij,
in di twee herten hopen.

  o Maria, onbevlekte,
[waarin]1 God het zaad [ontwekte]2,
dat den Boom des Levens wierd, 
dien men in Gods Kerke viert,
  [wilt ons, na dit ballingsleven,
  naast U, ruste en vrede geven!]3

  o Maria, Kind des Heeren, 
doet onz' kinders [zijn of leeren]4,
[worden 't gene alleene]5 ons al 
zalig maken kan en zal!
  wilt ons, enz.

O Maria, die vol zegen, 
hebt het heilig Kind gedragen,
help ons worden wijs en zoet 
zo ons herte wezen moet.

Alle dagen 
met behagen, 
komt en eert de Moedermaagd.
Vroeg of late 
vindt gij bate 
in al 't geen dat gij heur vraagt.

Uwe zinnen 
voor 't beginnen 
van uw kinderjaren af
leert ze richten 
naar de plichten 
naar het voorbeeld dat ze u gaf. 

In de tempel 
door 't exempel 
van Maria meegeleid.
Voegt uw schreden 
naar de zeden 
van heur diepe ootmoedigheid. 

Zijt verstandig, 
zijt volstandig, 
volg Maria's stappen blij.
En na 't levan 
zal ze u gevan 
ene plaats aan hare zij.