Catalan (Català) translations of Zwei Lieder, opus 60
by Franz Peter Schubert (1797 - 1828)
Return to the original list
Der Frost hat mir bereifet
Des Hauses Dach;
Doch warm ist's mir geblieben
Im Wohngemach.
Der Winter hat die Scheitel
Mir weiß gedeckt.
Doch fließt das Blut, das rothe,
Durch's Herzgemach.
Der Jugendflor der Wangen,
Die Rosen sind
Gegangen, all' gegangen
Einander nach.
Wo sind sie hingegangen?
In's Herz hinab.
Da blühn sie nach Verlangen,
Wie vor so nach.
Sind alle Freudenströme
Der Welt versiegt?
Noch fließt mir durch den Busen
Ein stiller Bach.
Sind alle Nachtigallen
Der Flur verstummt?
Noch ist bei mir im Stillen
Hier eine wach.
Sie singet: Herr des Hauses!
Verschleuß dein Thor,
Daß nicht die Welt, die kalte,
Dring in's Gemach.
Schleuß aus den rauhen Odem
Der Wirklichkeit,
Und nur dem Duft der Träume
Gib Dach und Fach.
...
Text Authorship:
- by Friedrich Rückert (1788 - 1866), "Vom künftigen Alter", appears in Östliche Rosen, in 2. Zweite Lese, first published 1822
See other settings of this text.
Note: The poem was first published 1822 in Rückert's Oestliche Rosen where all the poems have no titles. In subsequent editions (Erlangen, 1837: Gesammelte Gedichte, Frankfurt a. M., 1868: Gesammelte Poetische Werke) this poem got the title Vom künftigen Alter and is printed in a different format: each two lines of the original poem have been combined into one single line, and the separation into stanzas has been abandoned.
El gebre ja cobert
la teulada de la meva casa
però jo he restat a l’escalfor
de la meva estança.
L’hivern ha cobert de blanc
el coronell del meu cap
però la sang, vermella, corre
per les estances del cor.
A les meves galtes, les flors
de joventut, les roses,
han marxat totes,
una darrera l’altra.
On han anat?
Al fons del meu cor.
Allà floreixen com volen,
tal com ho feien abans.
S’han assecat tots els rius
de joia del món?
Al meu pit encara corre
un rierol tranquil.
Han emmudit
tots els rossinyols dels camps?
Aquí amb mi, a la calma,
un encara resta eixorivit.
Ell canta: Senyor de la casa!
Tanca la porta
perquè la fredor del món
no entri a les estances.
Deixa a fora l’aspre hàlit
de la realitat,
i dóna només aixopluc
a la flaire dels somnis.
[ ... ]
Text Authorship:
- Translation from German (Deutsch) to Catalan (Català) copyright © 2018 by Salvador Pila, (re)printed on this website with kind permission. To reprint and distribute this author's work for concert programs, CD booklets, etc., you may ask the copyright-holder(s) directly or ask us; we are authorized to grant permission on their behalf. Please provide the translator's name when contacting us.
Contact: licenses@email.lieder.example.net
Based on:
- a text in German (Deutsch) by Friedrich Rückert (1788 - 1866), "Vom künftigen Alter", appears in Östliche Rosen, in 2. Zweite Lese, first published 1822
Go to the general single-text view
Translations of title(s):
"Vom künftigen Alter" = "D'edat avançada"
"Greisengesang" = "La cançó de la vellesa"
"Im Alter" = "A la vellesa"
This text was added to the website: 2018-11-17
Line count: 40
Word count: 175
Nimmer, das glaubt mir, Erscheinen die Götter, Nimmer allein. Kaum daß ich Bacchus den lustigen habe, Kommt auch schon Amor, der lächelnde Knabe, Phöbus der Herrliche findet sich ein. Sie nahen, sie kommen Die Himmlischen alle, Mit Göttern erfüllt sich Die irdische Halle. Sagt, wie bewirth' ich, Der Erdegebohrne, Himmlischen Chor? Schenket mir euer unsterbliches Leben, Götter! Was kann euch der Sterbliche geben? Hebet zu eurem Olymp mich empor! Die Freude, sie wohnt nur In Jupiters Saale, O füllet mit Nektar, O reicht mir die Schale! Reich ihm die Schale! O schenke dem Dichter, Hebe nur ein. Netz' ihm die Augen mit himmlischem Thaue, Daß er den Styx, den verhaßten, nicht schaue, Einer der Unsern sich dünke zu sein. Sie rauschet, sie perlet, Die himmlische Quelle, Der Busen wird ruhig, Das Auge wird helle.
Text Authorship:
- by Friedrich von Schiller (1759 - 1805), "Dithyrambe", written 1796, first published 1797
See other settings of this text.
First published 1797 with the title "Der Besuch" in Schiller's Musen-Almanach
Mai, creieu-me, els déus no s’apareixen mai sols, a penes albiro Bacus, el joiós, que ve també Cupido, el noiet rialler, i tot seguit acudeix Febus, el magnífic, s’apropen, arriben, els éssers celestials, amb els déus, s’omplen les estances de la terra. Digues, com jo nascut a la terra, puc donar hostalatge a aquesta cort celestial? Concediu-me la vostra vida immortal, oh déus! Què us pot donar un mortal? Feu-me pujar al vostre Olimp! La joia, que solament resideix a l’estança de Júpiter, oh ompliu-la de nèctar, oh passeu-me la copa! Passa-li la copa! Dóna de beure al poeta, Hebe, dóna-li tan sols de beure! Humiteja-li els ulls amb rosada celestial, per què no pugui veure Estix, l’abominable, i es cregui ser un de nosaltres. Mormola, perleja, la font celestial, el cor s’assossega, els ulls s’aclareixen.
Text Authorship:
- Translation from German (Deutsch) to Catalan (Català) copyright © 2017 by Salvador Pila, (re)printed on this website with kind permission. To reprint and distribute this author's work for concert programs, CD booklets, etc., you may ask the copyright-holder(s) directly or ask us; we are authorized to grant permission on their behalf. Please provide the translator's name when contacting us.
Contact: licenses@email.lieder.example.net
Based on:
- a text in German (Deutsch) by Friedrich von Schiller (1759 - 1805), "Dithyrambe", written 1796, first published 1797
Go to the general single-text view
This text was added to the website: 2017-02-10
Line count: 21
Word count: 136