Dutch (Nederlands) translations of Zwei Lieder, opus 79

Ach, hoe de bergman hangt, zo sterk als een kind, aan zijn thuisland!
Aan de Alpen ontrukt verkwijnt menig bloempje; zo kwijnt hij, 
De ontheemde, ook weg. Steeds ziet hij de lieflijke berghut,
- zijn wieg stond daar - in 't held're groen der geurende weiden;
Ziet hij 't donkere pijnbomenhout, de loodrechte rotswand 
boven zich, en dan berg op berg tot verbijst'rende hoogte 
opgetast en gloeiend in 't rozenlicht van de avond.
Steeds maar ziet hij dat beeld; verdonkerd is alles om hem heen.

Angstig luistert1 hij; het lijkt, als hoort hij het loeien der koeien
Uit bosjes vlakbij, en hoog van de Alpen naar onder
Klinken klokken; het lijkt, als hoort hij de roep van de herders
Of wel een lied van de2 kaasboerin, die met haar jodelend zingen
Vrolijk de echo’s laat klinken van de jubel der Alpen;
Steeds weer hoort hij die klank; de schoonheid van lachende vlakten
Boeit hem niet; hij vlucht uit de stad, haar3 benauwende muren,
Eenzaam, en ziet, met ogen vol tranen, zijn dierbare bergen;
Ach, het trekt hem daarheen met niet te bedwingen verlangen!

Groot is Jehova, de Heer! Want hemel
En aarde verkondigen zijn macht.
Die hoor j' in de buld'rende storm,
In de woudstroom die luid opbruisend roept.
 
Groot is Jehova, de Heer! Onbegrensd zijn macht,
Je hoort die in het groenende woud dat zacht suizelt;
Ziet haar in 't golvende gouden graan,
In lieflijke bloemen met gloeiende kleur,
In de1 glans van de2 sterrenbezaaide hemel!
 
Vrees'lijk dreunt zij in dondergerol,
Zij vlamt in de bliksem, snel verschietende flits.
Toch predikt het kloppende hart je voelbaarder nog
Jehova's macht, de eeuwige godheid,
Als je smeekt naar omhoog en hoopt op milde ontferming.
Groot is Jehova, de Heer! Groot is Jehova, de Heer!