Det er ein Ting, som oss tidt maa undra,
at stort og smaatt skal seg alltid sundra,
at alt det store skal Vyrdnad faa,
so ingi Æra naar til det smaa.

Det var vel lett, naar ein slapp aa grava,
naar utan Stræv ein fekk Æra hava,
naar den fekk Prisen, som kravde mest
og berre kallad' seg alltid best.

Det trur no mange den gamle Læra,
at tyngste Verket er største Æra.
Det trur no mange, det Folk er best,
som krever minst og som strævar mest.