Jaapt nit so sehr,
Mien leev Kompeer,
Na de verwünschten Deerens;
Se laat fast all
So nett un drall,
Avsonderlich van fehrens!
Deels seet so fram un ehrbar ut;
Deels sünd so flink, as ene Brut,
Mit Ögeln un mit Straken
De Keerls verleewt to maken.

Merk zu de List!
Im Anfang ist´s 
Vül anners mit en Deeren,
As na de Tied,
Wenn se het friet;
Denn will de Droos regeeren!
Den eersten Morgen heet et: fix!
Nim du de Schört, giv mi de Büx!
Sünst jag ik ut de Plümen
Dü up den Hönerwiemern!

Doot Dog un Nacht
Ut aller Macht,
Wat se befählt un käkelt
Doch warter wat,
Bal düt bal dat,
Begnägelt un bekämelt!
Da murrt un gnurrt dat Murmuldeert;
Sie rümpt de Näs´, un dreit den Steert;
Ja vaken kriegt ji Knüffel
Mit ehrem spitzen Tüffel.

Drum gäwt Gehör,
Mien leew Kompeer!
Hööt ju voer solke Gäste,
Wo oft bedrügt
En rood Gesicht,
Brun Haar, un witte Böste!
Erst sünt se aller Framheit vull:
De Brutnacht makt se splitterdull,
Den armen Mann to brüden!
Dat mag de Kukuk lieden!