Kak strashno zhizni sej okovy'
Nam v odinochestve vlachit`.
Delit` vesel`e — vse gotovy':
Nikto ne xochet grust` delit`.

Odin ya zdes`, kak czar` vozdushny'j,
Stradan`ya v serdce stesneny',
I vizhu, kak sud`be poslushno,
Goda uxodyat, budto sny';

I vnov` prixodyat, s pozlashhennoj,
No toj zhe staroyu mechtoj,
I vizhu grob uedinenny'j,
On zhdyot; chto zh medlit` nad zemlej?

Nikto o tom ne pokrushitsya,
I budut (ya uveren v tom)
O smerti bol`she veselit`sya,
Chem o rozhdenii moyom...