Kak strashno zhizni sej okovy
Nam v odinochestve vlachit'.
Delit' vesel'e — vse gotovy:
Nikto ne khochet grust' delit'.

Odin ja zdes', kak car' vozdushnyj,
Stradan'ja v serdce stesneny,
I vizhu, kak sud'be poslushno,
Goda ukhodjat, budto sny;

I vnov' prikhodjat, s pozlashchennoj,
No toj zhe staroju mechtoj,
I vizhu grob ujedinennyj,
On zhdjot; chto zh medlit' nad zemlej?

Nikto o tom ne pokrushitsja,
I budut (ja uveren v tom)
O smerti bol'she veselit'sja,
Chem o rozhdenii mojom...