by Hovhannes Tumanyan (1869 - 1923)
Translation by Konstantin Dmitrevich Bal'mont (1867 - 1942)
Աղթամար
Language: Armenian (հայերեն)
Ծիծաղախիտ Վանա ծովի Փոքրիկ գյուղից առափնյա, Ծովն է մըտնում գաղտագողի Ամեն գիշեր մի տըղա: Ծովն է մըտնում առանց նավակ, Բազուկներով առնացի Ջուրը ճողփում, լող է տալի Դեպի կըղզին դիմացի: Խավար կըղզուց պարզ ու պայծառ Մի լույս կանչում է նըրան, Մի վառ փարոս նըրա համար, Չըմոլորի իր ճամփան: Սիրուն Թամարն ամեն գիշեր Այնտեղ կըրակ է անում, Եվ ըսպասում է անհամբեր Այնտեղ` մոտիկ դարանում: Ծըփում ծովն ալեծածան, Ծըփում է սիրտը տըղի. Գոռում է ծովն ահեղաձայն, Նա կըռվում է կատաղի: Եվ Թամարը սըրտատըրոփ Արդեն լըսում է մոտիկ Ջըրի ճողփյուն, ու ողջ մարմնով Սիրուց այրվում է սաստիկ: Լըռեց: Ծովի խավար ափին Կանգնեց սեւ-սեւ մի ըստվեր... Ահա եւ նա... իրար գըտան... Կասկածավո՜ր լուռ գիշեր... Միայն ալիքը Վանա ծովի Մեղմ դիպչում են ափերին, Հըրհըրելով հեռանում են Շըշունջներով անմեկին: Նըրանք ասես փըսփըսում են... Ու աստղերը կամարից Ակնարկելով բամբասում են Լիրբ, անամոթ Թամարից... Բամբասում են կուսի սըրտում... Ժամ է արդեն... ու կըրկին Մինն ալեկոծ ծովն է մըտնում, Մյուսն աղոթում եզերքին... «Ո՞վ է ջահել էն խիզախը, Որ հենց հարբած իր սիրով, Սըրտից հանած ահն ու վախը Ծովն անցնում է գիշերով։ Ծովն անցնում է մյուս ափերից Մեր Թամարին համբուրում... Աղջի՞կ խըլի նա մեր ձեռի՜ց... Ի՞նչի տեղ է մեզ դընում...»։ Էսպես ասին վիրավորված Կըղզու միջի ջահելներ Ու Թամարի ձեռքով վառած Լույսը հանգցրին մի գիշեր: Մոլորվեցավ խավար ծովում Լողորդ տըղան սիրահար, Ու բերում է հողմը, բերո՜ւմ Հառաչանքներն՝ «Ա՜խ, Թամա՜ր...»։ Մոտ է ձայնը. խոլ խավարում, Ժայռերի տակ սեպացած, Ուր ամեհի ծովն է գոռում, Մերթ կորչում է խլացած, Ու մերթ լըսվում ուժասպառ. «Ա՜խ, Թամա՜ր...»։ Առավոտյան ծովը ծըփաց, Ափը ձըգեց մի դիակ, Նըրա շուրթին, պաղ, կարկամած, Ասես մեռած ժամանակ Սառել էին երկու բառ. «Ա՜խ, Թամա՜ր...»։ Այն օրվանից սըրա համար Կըղզին կոչվեց Ախթամար։
Text Authorship:
- by Hovhannes Tumanyan (1869 - 1923), "Աղթամար", written 1891 [author's text checked 1 time against a primary source]
Musical settings (art songs, Lieder, mélodies, (etc.), choral pieces, and other vocal works set to this text), listed by composer (not necessarily exhaustive):
- [ None yet in the database ]
Settings in other languages, adaptations, or excerpts:
- Also set in Russian (Русский), a translation by Konstantin Dmitrevich Bal'mont (1867 - 1942) , "Ахтамар", subtitle: "Народная легенда" ; composed by Aram Ilyich Khachaturian, Vanno Ilyich Muradeli, Anushavan Grigoryevich Ter-Gevondyan.
Researcher for this text: Emily Ezust [Administrator]
This text was added to the website: 2021-09-14
Line count: 70
Word count: 267
Kazhdoj noch'ju k vodam Vana
Language: Russian (Русский)  after the Armenian (հայերեն)
Kazhdoj noch'ju k vodam Vana Kto-to s berega idjot I bez lodki sred' tumana Smelo k ostrovu plyvjot; On moguchimi plechami Rassekajet lono vod, Privlekajemyj luchami, Chto majak daljokij shljot. Vkrug potok, shipja, krutitsja, Za plovcom bezhit vosled, No besstrashnyj ne boitsja Ni opasnostej, ni bed. Chto jemu ugrozy nochi, Pena, volny, veter, mrak? Tochno ljubjashchije ochi, Pered nim gorit majak! Kazhdoj noch'ju iskry sveta Manjat laskoj tajnykh char; Kazhdoj noch'ju, t'moj odeta, Zhdjot jego k sebe Tamar. I moguchimi plechami Borozdit on lono vod, Privlekajemyj luchami, Chto majak daljokij shljot. On plyvjot navstrechu schast'ju, Smelo boretsja s volnoj. A Tamar, ob"jata strast'ju, Zhdjot jego vo t'me nochnoj. Ne naprasny ozhidan'ja… Blizhe, blizhe… vot i on! Mig blazhenstva! Mig svidan'ja! Sladkikh tainstv rajskij son! Tikho. Tol'ko volny pleshchut, Tol'ko, polny chistykh char, Zvjozdy ropshchut i trepeshchut Za besstydnuju Tamar. I opjat' k puchinam Vana Kto-to s berega idjot I bez lodki sred' tumana Vdal' ot ostrova plyvjot. I so strakhom ostajotsja Nad vodoj Tamar odna, Smotrit, slushajet, kak b'jotsja Raz"jarjonnaja volna. Zavtra — snova ozhidan'ja, Tak zhe iskritsja majak, Tot zhe chudnyj mig svidan'ja, Te zhe laski, tot zhe mrak. No razvedal vrag zhestokij Tajnu ljubjashchikh serdec: Byl pogashen svet daljokij, T'moj zastignut byl plovec. Rastoptali ljudi zlye Jarko bleshchushchij kostjor, Nebesa molchat nochnye, Tshchetno sveta ishchet vzor. Ne zaiskritsja, kak prezhde, Majaka privet rodnoj, — I v obmanchivoj nadezhde B'jotsja, b'jotsja on s volnoj. Veter shepchet neponjatno, Nad vodoj klubitsja par, — I vzdykhajet jele vnjatno Slabyj vozglas: «Akh, Tamar!» Zvuki placha, zvuki smekha… Volny lastjatsja k skale, I, kak gasnushcheje `ekho, «Akh, Tamar!» zvuchit vo mgle. Na rassvete vstali volny I primchali blednyj trup, I zastyl uprjok bezmolvnyj: «Akh, Tamar!» sred' mjortvykh gub. S toj pory minuli gody, Ostrov polon prezhnikh char, Mrachno smotrit on na vody I zovjotsja «Akhtamar».
About the headline (FAQ)
Show a transliteration: Default | DIN | GOST
Note on TransliterationsShow untransliterated (original) text
Text Authorship:
- by Konstantin Dmitrevich Bal'mont (1867 - 1942), "Ахтамар", subtitle: "Народная легенда" [author's text checked 1 time against a primary source]
Based on:
- a text in Armenian (հայերեն) by Hovhannes Tumanyan (1869 - 1923), "Աղթամար", written 1891
Musical settings (art songs, Lieder, mélodies, (etc.), choral pieces, and other vocal works set to this text), listed by composer (not necessarily exhaustive):
- by Aram Ilyich Khachaturian (1903 - 1978), "Легенда" [sung text not yet checked]
- by Vanno Ilyich Muradeli (1909 - 1970), "Ахтамар", published 1948, from Горийские песни (Gorijskije pesni) [sung text not yet checked]
- by Anushavan Grigoryevich Ter-Gevondyan (1887 - 1961), "Ахтамар" [sung text not yet checked]
Researcher for this text: Emily Ezust [Administrator]
This text was added to the website: 2021-09-14
Line count: 76
Word count: 302