Vichny`j revolyucioner —
Dux, shho tilo rve do boyu,
Rve za postup, shhastya j volyu, —
Vin zhy`ve, vin shhe ne vmer.
Ni popivs`kiyi tortury`,
Ni tyuremni czars`ki mury`,
Ani vijs`ka mushtrovani,
Ni garmaty` lashtovani,
Ni shpions`ke remeslo
V grib jogo shhe ne zvelo.

Vin ne vmer, vin shhe zhy`ve!
Xoch vid ty`syach lit rody`vsya
Ta azh vchora rozpovy`vsya
I o vlasnij sy`li jde.
I prostuyet`sya, miczniye,
I spishy`t` tudy`, de dniye.
Slovom sy`l`ny`m, mov truboyu,
Miliony` zve z soboyu, —
Miliony` rado jdut`,
Bo se golos duxa chut`.

Golos duxa chuty` skriz`:
Po kurny`x xatax muzhy`cz`ky`x,
Po verstatax remisny`cz`ky`x,
Po miscyax nedoli j sliz.
I de til`ky` vin rozdast`sya,
Shheznut` sl`ozy`, sum neshhastya,
Sy`la rody`t`sya j zavzyattya
Ne ry`dat`, a dobuvaty`,
Xoch sy`nam, yak ne sobi,
Krashhu dolyu v borot`bi.

Vichny`j revolyucioner —
Dux, nauka, dumka, volya —
Ne ustupy`t` pit`mi polya,
Ne dast` sputaty`s` teper.
Rozvaly`las` zla ruyina,
Pokoty`lasya lavy`na,
I de v sviti taya sy`la,
Shhob v bigu yiyi spy`ny`la,
Shhob zgasy`la, mov ogen`,
Rozvy`dnyayushhy`jsya den`?