Šče jak buly my kozakamy,
A uniï ne čut' bulo,
Otam-to veselo žylos'!
Bratalys' z vol'nymy ljachamy,
Pyšalys' vol'nymy stepamy,
V sadach kochalysja, cvily,
Nenače liliï, divčata.
Pyšalasja synamy maty,
Synamy vol'nymy... Rosly,
Rosly syny i veselyly
Stariï skorbniï lita...
Až poky imenem Chrysta
Pryjšly ks'ondzy i zapalyly
Naš tychyj raj. I rozlyly
Šyroke more sl'oz i krovi,
A syrot imenem Chrystovym
Zamorduvaly, rozp’jaly...
Ponykly holovy kozači,
Nenače stoptana trava,
Ukrajna plače, stohne-plače!
Za holovoju holova
Dodolu pada. Kat ljutuje,
A ks'ondz skaženym jazykom
Kryčyt': «Te Deum! Aliluja!..»

Otak-to, ljaše, druže, brate!
Nesytiï ks'ondzy, mahnaty
Nas poriznyly, rozvely,
A my b i dosi tak žyly.
Podaj že ruku kozakovi
I serce čysteje podaj!
I znovu imenem Chrystovym
My onovym naš tychyj raj.