Sy`dy`t` bat`ko kinecz` stola,
Na ruky` sxy`ly`vsya,
Ne dy`vy`t`sya na svit Bozhy`j:
Tyazhko zazhury`vsya.
Kolo jogo stara maty`
Sy`dy`t` na osloni,
Za sl`ozamy` ledve-ledve
Vy`movlyaye doni:
«Shho vesillya, donyu moya?
A de zh tvoya para?
De svity`lky` z druzhen`kamy`,
Starosty`, boyare?
V Moskovshhy`ni, donyu moya!
Idy` zh yix shukaty`,
Ta ne kazhy` dobry`m lyudyam,
Shho ye v tebe maty`.
Proklyaty`j chas-gody`non`ka,
Shho ty` narody`las`!
Yakby` znala, do sxid soncya
Bula b utopy`la...
Zdalas` todi b ty` gady`ni,
Teper — moskalevi...
Donyu moya, donyu moya,
Czvite mij rozhevy`j!
Yak yagodku, yak ptashechku,
Koxala, rosty`la
Na ly`shen`ko... Donyu moya,
Shho ty` naroby`la?..
Oddyachy`la!.. Idy` zh, shukaj
U Moskvi svekruxy`.
Ne sluxala moyix richej,
To yiyi posluxaj.
Idy` donyu, najdy` yiyi,
Najdy`, pry`vitajsya,
Bud` shhasly`va v chuzhy`x lyudyax, 
Do nas ne vertajsya!
Ne vertajsya, dy`tya moye,
Z dalekogo krayu...
A xto zh moyu golovon`ku
Bez tebe sxovaye?
Xto zaplache nado mnoyu,
Yak ridna dy`ty`na?
Xto posady`t` na mogy`li
Chervonu kaly`nu?
Xto bez tebe grishnu dushu
Pomy`naty` bude?
Donyu moya, donyu moya,
Dy`tya moye lyube!
Idy` od nas...»

Ledve-ledve
Poblagoslovy`la:
«Bog z toboyu!» — ta, yak mertva,
Na dil povaly`las`...
Obizvavsya stary`j bat`ko:
«Chogo zhdesh, nebogo?»
Zary`dala Katery`na,
Ta bux jomu v nogy`:
«Prosty` meni, mij batechku,
Shho ya naroby`la!
Prosty` meni, mij golube,
Mij sokole my`ly`j!»
«Nexaj tebe Bog proshhaye
Ta dobriyi lyude;
Moly`s` Bogu ta jdy` sobi —
Meni legshe bude».

Ledve vstala, poklony`las`,
Vy`jshla movchky` z xaty`;
Ostaly`sya sy`rotamy`
Stary`j bat`ko j maty`.
Pishla v sadok u vy`shnevy`j,
Bogu pomoly`las`,
Vzyala zemli pid vy`shneyu,
Na xrest pochepy`la,
Promovy`la: «Ne vernusya!
V dalekomu krayu
V chuzhu zemlyu chuzhi lyude
Mene zaxovayut`;
A svoyeyi sya kry`xotka 
Nado mnoyu lyazhe
Ta pro dolyu, moye gore,
Chuzhy`m lyudyam skazhe...
Ne rozkazuj, golubon`ko!
De b ne zaxovaly`,
Shhob grishnoyi na sim sviti
Lyude ne zajmaly`.
Ty` ne skazhesh... Os` xto skazhe,
Shho ya jogo maty`!
Bozhe ty` mij!.. Ly`xo moye!
De meni sxovaty`s`?
Zaxovayus`, dy`tya moye,
Sama pid vodoyu,
A ty` grix mij spokutuyesh
V lyudyax sy`rotoyu,
Bezbatchenkom!..»

Pishla selom,
Plache Katery`na;
Na golovi xusty`nochka,
Na rukax dy`ty`na.
Vy`jshla z sela — serce mliye;
Nazad pody`vy`las`,
Poky`vala golovoyu
Ta j zagolosy`la.
Yak topolya, stala v poli
Pry` by`tij dorozi;
Yak rosa ta do sxid soncya,
Pokapaly` sl`ozy`.
Za sl`ozamy` za girky`my`
I svita ne bachy`t`,
Til`ky` sy`na pry`gortaye,
Cziluye ta plache.
A vono, yak yangelyatko,
Nichogo ne znaye,
Malen`ky`my` ruchy`cyamy`
Pazuxy` shukaye.
Silo sonce, z-za dibrovy`
Nebo chervoniye;
Uterlasya, povernulas`,
Pishla... Til`ko mriye.
V seli dovgo govory`ly`
Dechogo bagato, 
Ta ne chuly` vzhe ty`x richej
Ni bat`ko, ni maty`...

Otake-to na sim sviti
Roblyat` lyudyam lyude!
Togo v’yazhut`, togo rizhut`,
Toj sam sebe guby`t`...
A za vishho? Svyaty`j znaye.
Svit, bachsya, shy`roky`j,
Ta nema de pry`xy`ly`ty`s`
V sviti ody`noky`m.
Tomu dolya zaprodala
Od krayu do krayu,
A drugomu ostavy`la
Te, de zaxovayut`.
De zh ti lyude, de zh ti dobri,
Shho serce zby`ralos`
Z ny`my` zhy`ty`, yix lyuby`ty`?
Propaly`, propaly`!

Yest` na sviti dolya,
A xto yiyi znaye?
Yest` na sviti volya,
A xto yiyi maye?
Yest` lyude na sviti —
Sriblom-zlotom syayut`,
Zdayet`sya, panuyut`,
A doli ne znayut` —
Ni doli, ni voli!
Z nud`goyu ta z gorem
Zhupan nadivayut`,
A plakaty` — sorom.
Voz`mit` sriblo-zloto
Ta bud`te bagati,
A ya viz`mu sl`ozy` —
Ly`xo vy`ly`vaty`;
Zatoplyu nedolyu
Dribny`my` sl`ozamy`,
Zatopchu nevolyu
Bosy`my` nogamy`!
Todi ya vesely`j,
Todi ya bagaty`j,
Yak bude serden`ko
Po voli gulyaty`!