I
Pidu vid vas — pidu svitamy`,
[Zdvy`gnu]1 sobi terem spokoyu,
Spovnyusya chorny`my` dumkamy`
I stanu zhy`ty` sam soboyu.

Pidu vid vas — voz`mu z soboyu
Girky`j dorobok: rany` j muky`,
Zachy`nyu dveri za soboyu
I v struyax sliz obmy`yu ruky`.

Pidu — oxlyalu dushu zlozhu
V koly`sci vichnoyi zadumy`
I na blidi usta polozhu
Pechat` nesplakanoyi dumy`.

Yak ky`pary`s na ty`xim grobi,
Zasnu v nezmirnim smutku j bolyu,
Zakameniyu u zhalobi
I dam pekuchy`m sl`ozam volyu.

[I]2 xoch ne raz v dushi prosnet`sya
Pekucha tuga j zhal` za svitom,
To serce vzhe ne [vidozvet`sya]3
Pry`yatel`s`ky`m do vas pry`vitom.

II
Vidijdu z-pomizh vas, yak mriya,
Shho ne pry`sny`t`sya vzhe nikoly`,
I vy` potuzhy`te za mnoyu
Ta j pry`zabudete povoly`.

Vely`ky`m smutkom ne pokry`ye
Mij vidxid vashy`x sercz` — ya znayu,
Moye zhy`ttya perekoty`los`,
Yak vody` ty`xogo ruchayu.

YA buv pry`gasloyu zvizdoyu,
Sho xoch yasnila — ta ne grila,
Nosy`v v dushi angel`s`ki spivy`,
Yaky`x vona spivat` ne vmila.

YA zhy`v mizh vamy` — ta ne z vamy`:
Yakas` bezodnya nas dily`la,
A xoch terpiv vid vas narugu,
To vse dusha do vas tuzhy`la.

Goriv v meni ogon` lyubovi,
Ta vin ne mig zigrit` nikogo.
Pracyujte, brattya, ne ky`dajte
Uslid za mnoyu slova zlogo.