Den` proshyol, zarya pogasla, zatyanulo py'l`yu dal`;
u kostra sidit cy'ganka, zavernulas` v temnu shal`.
Stepi, zori da cy'ganki belu grud`
ne zabudu, pomnit` budu stepi, zori da kibitok dal`nij put`.

Mesyacz vstal nad kovy'lyami, rzhyot daleko gde-to kon`.
U kostra sidit cy'ganka, smotrit sumrachno v ogon`.
Zhizn` proshla, kak den` proxodit... Dremlyut v tabore voza.
U kostra sidit cy'ganka, shal` spustila na glaza.

Stepi, zori da cy'ganki belu grud`
ne zabudu, pomnit` budu, stepi, zori da kibitok dal`nij put`.