Powiedz słowiczku, powiedz mój mały,
 Błagam na wszystko na świecie;
O czém ty śpiewasz przez wieczór cały,
 W naszym ogródku w lecie?

Czy opowiadasz swoje przygody
 W miłym rozgłośnym śpiewie,
Jakieś przeleciał wonne ogrody,
 Na jakiém spoczął drzewie?

Czy jak się kryjesz w liście zielone
 Gdy skwarne słońce pali?...
Jak rankiem strząsasz piórka zroszone
 W cichéj powietrza fali?

Czy o gwiazdeczce maleńkiéj, drżącéj,
 Na lazurowém niebie?
Czy o téj wodzie zwolna ciekącéj,
 Powiedz mi, proszę ciebie?...

— O ja ci powiem, śliczna pastuszko:
 Śpiewam piosenkę twoją,
Kiedy ci za czemś tęskni serduszko,
 I oczy we łzach stoją.

Kiedy zanika twój uśmiech słodki
 I patrzysz smętna, blada,
A z rąk ci lecą bratki, stokrotki,
 Kwiatek po kwiatku spada.