Ya znayu, chto derev`yam, a ne nam
Dano velich`e sovershennoj zhizni,
Na laskovoj zemle, sestre zvezdam,
My' — na chuzhbine, a oni — v otchizne.

Glubokoj osen`yu v polyax pusty'x
Zakaty' medno-krasny'e, vosxody'
Yantarny'e okraske uchat ix —
Svobodny'e, zeleny'e narody'.

Est` Moisei posredi dubov,
Marii mezhdu pal`m... Ix dushi, verno,
Drug k drugu posy'layut tixij zov
S vodoj, struyashhejsya vo t`me bezmernoj.

I v glubine zemli, tocha almaz,
Drobya granit, klyuchi lepechut skoro,
Klyuchi poyut, krichat — gde sloman vyaz,
Gde list`yami odelas` sikomora.

O, esli by' i mne najti stranu,
V kotoroj mog ne plakat` i ne pet` ya,
Bezmolvno podnimayas` v vy'shinu
Neischislyaemy'e ty'syachelet`ya!