1  [In finem, pro ea quæ hæreditatem consequitur. Psalmus David.]
2  Verba mea auribus percipe, Domine;
   intellige clamorem meum.
3  Intende voci orationis meæ,
   rex meus et Deus meus.
4  Quoniam ad te orabo, [Domine:
   mane exaudies vocem meam.]1
5  Mane astabo tibi, et videbo
   quoniam non Deus volens iniquitatem tu es.
6  Neque habitabit juxta te malignus,
   neque permanebunt injusti ante oculos tuos.
7  Odisti omnes qui operantur iniquitatem;
   perdes omnes qui loquuntur mendacium.
   Virum sanguinum et dolosum abominabitur Dominus.
8  Ego autem in multitudine misericordiæ tuæ
   introibo in domum tuam;
   adorabo ad templum sanctum tuum in timore tuo.
9  Domine, deduc me in justitia tua:
   propter inimicos meos dirige in conspectu tuo viam meam.
10 Quoniam non est in ore eorum veritas;
   cor eorum vanum est.
11 Sepulchrum patens est guttur eorum;
   linguis suis dolose agebant:
   judica illos, Deus.
   Decidant a cogitationibus suis;
   secundum multitudinem impietatum eorum expelle eos,
   quoniam irritaverunt te, Domine.
12 Et lætentur omnes qui sperant in te;
   in æternum exsultabunt, et habitabis in eis.
   Et gloriabuntur in te omnes qui diligunt nomen tuum,
13 quoniam tu benedices justo.
   Domine, ut scuto bonæ voluntatis tuæ coronasti nos.