Wehmut
Language: German (Deutsch)
Our translations: CAT DUT ENG FRE
Die Abendglocke tönet,
Vom Himmel sinkt die Ruh;
Das Auge grambetränet
Nur schließet sich nicht zu.
Daß meine Jugend fliehet
Allein und ungeliebt,
Daß jeder Kranz verblühet,
Das ist, was mich betrübt.
Und als ich sie gefunden,
War Herz und Welt nur Lust,
Und seit sie mir entschwunden,
Ist Atmen ein Verlust.
Der Strom aus Felsen quillend,
Die Berge lieben nicht;
Nur's arme Herz, das fühlend,
So leicht von Kummer bricht.
O töne, sanft Geläute,
In's stille Tal [hinaus]1,
Der Morgen deckt das Heute,
Den Gram das Grabeshaus.
View original text (without footnotes)
Note: Schubert received Hüttenbrenner's poem in handwritten form. It has not been published independently from Schubert's song.
1 Schubert (Neue Gesamtausgabe): "hinab"
Text Authorship:
Musical settings (art songs, Lieder, mélodies, (etc.), choral pieces, and other vocal works set to this text), listed by composer (not necessarily exhaustive):
Available translations, adaptations or excerpts, and transliterations (if applicable):
- CAT Catalan (Català) (Salvador Pila) , "Melangia", copyright © 2014, (re)printed on this website with kind permission
- DUT Dutch (Nederlands) [singable] (Lau Kanen) , "Verdriet", copyright © 2012, (re)printed on this website with kind permission
- ENG English (Malcolm Wren) , "Melancholy", copyright © 2019, (re)printed on this website with kind permission
- FRE French (Français) (Guy Laffaille) , "Mélancolie", copyright © 2011, (re)printed on this website with kind permission
Research team for this page: Emily Ezust
[Administrator] , Peter Rastl
[Guest Editor] This text was added to the website between May 1995 and September 2003.
Line count: 20
Word count: 90
Verdriet
Language: Dutch (Nederlands) after the German (Deutsch)
Het avondklokje klingelt1,
Terwijl zich rust uitgiet;
Het oog waar 'n traan uit biggelt2,
Dat sluit zich echter niet.
Mijn jeugd die 'k zie verdwijnen,
Alleen en3 onbemind,
Dat elke krans gaat kwijnen4,
Dat maakt mij droef gezind5.
Toen ik haar mocht ontdekken,
Was alles even fijn,
Maar sinds 'k haar zag vertrekken,
Doet ademen zelfs pijn.
De stroom, uit rotsen spoelend,
De bergen minnen niet;
Wel 't arme hart, dat voelend
Licht breekt van puur verdriet.
O klink maar, klank vol vrede6,
Door 't stille dalgebied7,
De morgen dekt het heden8,
Het graf het hartsverdriet9.
View original text (without footnotes)
1 Bas I: klinkt
2 Bas I: zinkt
3 Bas I: alleen en overslaan
4 Bas I: verkwijnt
5 Bas I: dat maakt, dat maakt mij droef gezind, mij droef gezind.
6 Bas I: vree
7 Bas I: door 't dalgebied
8 Bas I: de dag
9 Bas I: het graf 't verdriet.
Text Authorship:
Based on:
This text was added to the website: 2012-01-17
Line count: 20
Word count: 113
