Don Gayseros, Don Gayseros,
Wonderlijke, knappe ridder,
Uit de burcht deed jij mij komen,
Lieve vriend, ik liet mij bidden.
 
Don Gayseros, met jou samen
Lokten woud en avondlichten,
Zie mij hier nu, zeg nu verder,
Waarheen wand'len wij, mijn beste?"
 
"Donna Clara, Donna Clara,
U bent meester, ik de dienaar,
U de stuurvrouw, ik planeet slechts.
Zoet gezag, schroom niet, gebied maar!"
 
"Goed, dan wand'len wij de berg af
Naar het kruisbeeld daar beneden,
Keren om bij de kapel dan,
Huiswaarts weer, zo langs de beemden."
 
"Ach, waarom bij de kapel toch,
Ach, waarom bij 't crucifix daar?" -
"Zeg, begin je nu te twisten?
'k Meende toch, jij was mijn dienaar."
 
"Ja, ik wandel, ja, ik doe al,
Vrouwe, al wat u zou willen." -
En zij wandelden tezamen,
Spraken veel van zoete minne.
 
"Don Gayseros, Don Gayseros,
Zie, we zijn nu bij het kruisbeeld,
Heb je niet je hoofd gebogen
Voor de Heer, als ied're christen?"
 
"Donna Clara, Donna Clara,
Kon ik naar wat anders kijken,
Dan naar uw twee zachte handen,
Hoe zij met de bloemen speelden?"
 
"Don Gayseros, Don Gayseros,
Kon je dan geen antwoord geven,
Toen de monnik vroom je groette,
Zeggend: Christus schenk' u vrede?"
 
"Donna Clara, Donna Clara,
Kon een klank in 't oor mij dringen,
Welke klank ook maar op aarde,
Toen u fluist'rend sprak: Ik min je?"
 
"Don Gayseros, Don Gayseros,
Zie, voor de kapel staat blinkend
't Bekken met 't gewijde water!
Kom en doe als ik, beminde."
 
"Donna Clara, Donna Clara,
'k Voel mij nu volstrekt een blinde,
Want ik keek net in uw ogen,
Kon mijzelf terug niet vinden."
 
"Don Gayseros, Don Gayseros,
Doe mij na, als je m' aan wilt spreken,
Doop je rechterhand in 't water,
Zet op 't voorhoofd 't kruis als teken
 
Don Gayseros zweeg geschrokken,
Don Gayseros nam de benen;
Donna Clara wendde bevend
Naar de burcht haar schuwe schreden.