Maria, milde en machtig,
  vereerd bij God en mensch,
weest, Moeder, mij indachtig
  die mij te beteren wensch.
Ik heb mijn schoone dagen
  verroekloosd en verdaan;
en kom, o Moeder, klagen 
  bij U voortaan.

Verleed was en verloren
  mijn voetstap en mijn hert,
langs ongebaande sporen,
  vol boosheid en vol smert;
bij nachten en bij dagen
  verzucht ik langs de baan;
en kom, o Moeder, klagen 
  bij U, voortaan.

Maria, mag 't geschieden
  alsdat gij, milde en goed,
mij wilt genade bieden,
  eer dat ik sterven moet?
Eilaas, ik dierf het wagen
  de wereld na te gaan,
en kom, o Moeder, klagen 
  bij U, voortaan.

 ... 

Maria, milde en machtig,
  ik bid U, en weêrziet,
uw schoonen name indachtig,
  mij, armen zondaar, niet;
de straffen wil ik dragen
  van 't gene ik heb misdaan,
en kom, o Moeder, klagen 
  bij U, voortaan.