S'ja istorija byla v nekojej respublike,
Baba na bazar plyla, a u baby bubliki.
Slyshet, topot bliz jejo muzykoju vejetsja:
Byt' na fronte panov'e mchat krasno-armejcy.

Kushat' khotca odnomu, govorit jej: Tjotja,
Bublik daj golodnomu! Vy zh na front nejdetja?!
Kol' bez dela budet rot, budu slab, kak moshchi.
Pan respubliku sozhret, jesli budem toshchi.

Baba molvila: Ni v zhist' ne otdam ja bubliki!
Proch', sluzhivyj, otvjazhis'! Cherta l' mne v respublike?! 
Shjol nash polk i khud, i toshch, a vragi sazhennye.
Nas smela panova moshch' v pervom she srazhenii.

Mchitsja pan, i ljut i jar, smert' nesja rabochim...
K glupoj babe na bazar vlez on mezhdu prochim.
Vidit pan: bela, zhirna baba mezhdu publiki.
Mig - i s"edena ona. I ona i bubliki.

Posmotri, na ploshchad' vyjd': ni krest'jan, ni sitnika.
Nado vovremja kormit' krasnogo zashchitnika.
Tak kormite krasnykh rat'! Khleb nesi bez voju,
Chto-by khleb ne poterjat' vmeste s golovoju.
Tak kormite, tak kormite, beregite krasnykh rat'!