Vechor by'l ya na pochtovom na dvore,
Poluchil pis`mo ot [devushki]1 sejchas.
Stal chitat` ya, polilis` slezy' iz glaz.
Pishet, pishet raskrasavicza moya:
- Pridi, [batyushka]2, ya ochenno bol`na,
Ax, ne pridesh`, skoro zhizni ya lishus`,
S toboj, [batyushka]2, zaochno rasproshhus`!
Ax vy', bratcy', rassudite vy' pechal`!
Mne krasaviczu smertel`no bol`no zhal`;
Ne mila mne zdes` prekrasna storona,
Ne gulyaet zdes` krasotochka moya;
Xorovody' ne uteshat moix slez!
YA pojdu s gorya poplachu v temny'j les,
YA eshhe pojdu po tem mily'm sledam,
Gde ya prezhde so krasavicej gulyal,
Gde ya milen`ku priyatno celoval;
Na tom meste i travushka ne rastet,
Na travushke i czvetochki ne czvetut.
Na czvetikax melki ptashki ne poyut,
Vse kustochki preklonilis` ko zemle,
Nebesa-to vse pokry'lis` temnotoj,
By'stry' rechki razlivalis` po bregam.
YA skoreshen`ko ko [devushke]3 poshel,
Podoshedshi, u okoshka postuchal:
- Otopri dveri, krasavicza, - skazal.
Vdrug vskochila so postelyushki [svoej]4,
Otvoryala shirokie vorota,
Prinimala dobra molodcza [menya,]5
Czelovala vo saxarny'e usta:
- Zdravstvuj, batyushka, priyatel` dorogoj!
Privela sud`ba nam svidet`sya s toboj!