Huldig, Sion, de bevrijder
Loof de herder, zing de leider
liederen en samenzang!
Durf voluit uw lof te uiten,
zing van binnen, zing van buiten:
hoogste lof past bij zijn rang!

Heden moet gij zeker zingen
om het grootste aller dingen:
brood dat leeft en leven geeft!
Eens is het de Twaalf gegeven:
‘t afscheidsmaal van Jezus’ leven,
waarvan elk gegeten heeft.

Sindsdien is er alle reden
voort te zingen tot op heden
met een jubelende geest!
Ja, vandaag is de dag vol feestelijkheid
die die eerste maaltijd werd toegewijd
sinds de stichting van dit feest.

Eet bij deze nieuwe koning
't nieuwe paaslam in zijn woning!
Weg met de voorbije tijd!
Oud bezwijkt nu, nieuw gaat voor;
schaduw wijkt, want licht breekt door, 
nu de zon de nacht bestrijdt.

Wat eerst Christus zelf eens opbracht,
gaf hij ons te doen als opdracht
tot zijn gedachtenis.
Onderricht door heil’ge normen
gaan wij brood en beker vormen
tot wat ons het heilzaamst is.

Wat elk christenmens moet weten
is dat brood hier vlees mag heten
en dat wijn betekent: bloed.
Waar geen inzien helpt of kijken
zal bij ondervinding blijken
wat het diepgaand geloven doet.

Door de buitenkant verwezen
-enkel uiterlijk, geen wezen-
vindt men een verheven schat.
Vlees duidt eten, bloed duidt drinken;
dat kan Christus niet verminken,
daar elk deel hem heel bevat.

Eten laat hem ongeschonden,
breken kan hem niet verwonden:
gaaf treedt hij ons tegemoet.
Of er één of duizend eten,
zijn bereik is niet te meten,
daar dit delen groeien doet.

Allen eten: goeden, kwaden,
maar verschil volgt na hun daden:
leven of ten onder gaan.
Goed vindt leven, kwaad moet sterven;
hoe verschillend is het erven
door wie voor het oordeel staan.

Als men het heilig brood moet breken,
dan zij elke schroom geweken:
ieder deeltje van dit teken
draagt de waarde van het geheel.
Van echt breken is geen sprake,
slechts het uiterlijk kan men raken;
geestelijk doet dit niet ter zake:
onze Heer blijft gaaf en heel.

Zie: het brood dat engelen wensen
wordt tot voedsel voor de mensen;
houdt het binnen mensengrenzen,
werpt het niet voor honden neer.
Houdt van vroeger in gedachten:
Isaak die als offer wachtte,
Mozes die het paaslam slachtte
en het Manna van weleer.

Goede Herder, brood ten leven,
Jezus, wil ons kwaad vergeven,
leid ons, door uw zorg gedreven,
naar het landgoed, hoog verheven,
in het land voorbij de tijd.
Gij die mateloos wijs en machtig
ons hier weidt, de dood indachtig,
maak ons eens met U deelachtig
aan de tafel, rijk en prachtig,
van de kring der eeuwigheid.
Amen. Alleluia.