Krasny'm poly'mem
Zarya vspy'xnula;
Po liczu zemli
Tuman steletsya;

Razgorelsya den`
Ognem solnechny'm,
Podobral tuman
Vy'she temya gor;

Nagustil ego
V tuchu chernuyu;
Tucha chernaya
Ponaxmurilas`,

Ponaxmurilas`,
Chto zadumalas`,
Slovno vspomnila
Svoyu rodinu...

Ponesut eyo
Vetry' bujny'e
Vo vse storony'
Sveta belogo.

Opolchaetsya
Gromom-bureyu,
Ognem-molniej,
Dugoj-radugoj;

Opolchilasya,
I rasshirilas`,
I udarila,
I prolilasya

Slezoj krupnoyu —
Prolivny'm dozhdem
Na zemnuyu grud`,
Na shirokuyu.

I s gory' nebes
Glyadit solny'shko,
Napilas` vody'
Zemlya dosy'ta;

Na polya, sady',
Na zeleny'e,
Lyudi sel`skie
Ne nasmotryatsya.

Lyudi sel`skie
Bozh`ej milosti
Zhdali s trepetom
I molitvoyu;

Zaodno s vesnoj
Probuzhdayutsya
Ix zavetny'e
Dumy' mirny'e.

Duma pervaya:
Xleb iz zakroma
Nasy'pat` v meshki,
Ubirat` voza;

A vtoraya ix
By'la dumushka:
Iz sela guzhom
V poru vy'exat`.

Tret`yu dumushku
Kak zadumali, —
Bogu-gospodu
Pomolilisya.

Chem svet po polyu
Vse raz``exalis` —
I poshli gulyat`
Drug za druzhkoyu,

Gorst`yu polnoyu
Xleb raskidy'vat`;
I davaj paxat`
Zemlyu plugami,

Da krivoj soxoj
Perepaxivat`,
Borony' zub`em
Poraschesy'vat`.

Posmotryu pojdu,
Polyubuyusya,
Chto poslal gospod`
Za trudy' lyudyam:

Vy'she poyasa
Rozh` zernistaya
Dremit kolosom
Pochti dó zemi,

Slovno bozhij gost`,
Na vse storony',
Dnyu veselomu
Uly'baetsya.

Veterok po nej
Ply'vet, losnitsya,
Zolotoj volnoj
Razbegaetsya.

Lyudi sem`yami
Prinyalisya zhat`,
Kosit` pod koren`
Rozh` vy'sokuyu.

V kopny' chasty'e
Snopy' slozheny';
Ot vozov vsyu noch`
Skripit muzy'ka.

Na gumnax vezde,
Kak knyaz`ya, skirdy'
Shiroko sidyat,
Podnyav golovy'.

Vidit solny'shko —
Zhatva konchena:
Xolodnej ono
Poshlo k oseni;

No zharka svecha
Poselyanina
Pred ikonoyu
Bozh`ej materi.