Cholom tobi, sy`nye, shy`rokeye more!
Nezgly`bna bezodne, bezmezhny`j prostore,
    Mogutnyaya sy`lo — cholom!
Dy`vlyus` ya na tebe i ne nady`vlyusya,
Dumkamy` skoryayus`, dusheyu molyusya,
    Spivayu vely`chny`j psalom.

Miczne, neoborne!.. Ni gromu, ni xmary`
Ne strashno tobi, ne boyishsya ty` kary` —
    Samo sobi vy`shhy`j zakon.
Zvably`ve, rozkishne!.. V tobi j rayuvannya,
I mriya solodka, i vtixa koxannya,
    I lyuby`j ta lagidny`j son.

Pry`jshov ya do tebe zmarnily`j ta bidny`j,
Prote ne chuzhy`j, ale bly`z`ky`j ta ridny`j,
    Tobi-bo viddavna ya svij.
I os` ya z toboyu dusheyu zly`vayus`,
V prostori blaky`tnim na xvy`lyax gojdayus`,
    Vtopayu v bezodni tvoyij!..

Yak ty` — neosyazhne, xy`tke, tayemny`che,
Yak ty` — charivly`ve, yak ty` — buntivny`che,
    Taka zh i dusha u spivcya;
Tomu i do tebe vona tak pry`xy`l`na,
Shho put i kajdaniv ne znosy`t` — i vil`na
    Burxaye, yak ty` bez kincya.