Mchatsja tuchi, v'jutsja tuchi;
Nevidimkoju luna
Osveshchajet sneg letuchij;
Mutno nebo, noch' mutna.
Jedu, jedu v chistom pole;
Kolokol'chik din-din-din...
Strashno, strashno ponevole
Sred' nevedomykh ravnin!

„`Ej, poshjol, jamshchik!...“ — „Net mochi
Konjam, barin, tjazhelo;
V'juga mne slipajet ochi;
Vse dorogi zaneslo;
Khot' ubej, sleda ne vidno;
Sbilis' my. Chto delat' nam!
V pole bes nas vodit, vidno,
Da kruzhit po storonam.

Posmotri: von, von igrajet,
Dujet, pljuet na menja;
Von — teper' v ovrag tolkajet
Odichalogo konja;
[Tam verstoju nebyvaloj
On torchal peredo mnoj;
Tam sverknul on iskroj maloj
I propal vo t'me pustoj“.

Mchatsja tuchi, v'jutsja tuchi;
Nevidimkoju luna
Osveshchajet sneg letuchij;
Mutno nebo, noch' mutna.
Sil nam net kruzhit'sja dole;
Kolokol'chik vdrug umolk;
Koni stali... „Chto tam v pole ?“ —
„Kto ikh znajet? pen' il' volk?“

V'juga zlitsja, v'juga plachet;
Koni chutkije khrapjat;
Vot uzh on daleche skachet;
Lish' glaza vo mgle gorjat;
Koni snova poneslisja;
Kolokol'chik din-din-din...
Vizhu: dukhi sobralisja
Sred' belejushchikh ravnin.]1

Beskonechny, bezobrazny,
V mutnoj mesjaca igre
Zakruzhilis' besy razny,
Budto list'ja v nojabre...
Skol'ko ikh! kuda ikh gonjat?
Chto tak zhalobno pojut?
Domovogo li khoronjat,
Ved'mu l' zamuzh vydajut?

[Mchatsja tuchi, v'jutsja tuchi;
Nevidimkoju luna
Osveshchajet sneg letuchij;
Mutno nebo, noch' mutna.]1
Mchatsja besy roj za rojem
V bespredel'noj vyshine,
Vizgom zhalobnym i vojem
Nadryvaja serdce mne...