Chto, krasotka molodaja,
Chto ty, svetik, plachesh'?
Chto golovushku, vzdykhaja,
K beloj ruchke klonish'?
Ili slovom, ili vzorom
Ja tebja obidel?
Il' neskromnym razgovorom
Vvel pri ljudjakh v krasku?
Net, lezhit toska inaja
U tebja na serdce!
Net, kruchinushku druguju
Ty slozhila v mysli!

Ty ne khochesh', ne zhelajesh'
Molodcu otkryt'sja,
Ty boish'sja milu drugu
Zapovedat' tajnu!
Ne slykhali l' zlye ljudi
Nashikh razgovorov?
Ne sprosili l' zlye ljudi
U otca rodnogo?
Ne sprosili l' supostaty
U tvojej rodimoj:
«Chej u nej na ruchke persten'?
Ch'ja v povjazke lenta?

Lenta, lentochka cvetnaja
S zolotoj kajmoju;
Persten' s chern'ju raspisnoju
S chistym izumrudom?»
Ne tomi, otkroj prichinu
Slez tvoikh gorjuchikh!
Perelej v moje ty serdce
Vsju tosku-kruchinu,
Perelej tosku kruchinu
Sladkim pocelujem –
My vdvojem tosku-kruchinu
Legche rastoskujem.