Kleengedichtjes

Ik jeune mij daarin,
ik jeune mij daaran,
als ik een liedtje mag dichten;
ik jeune mij daarin,
ik jeune mij daaran,
als ik het liedeke kan.

Hoe zoet is 't tusschen broederen twee
te wandelen, te wandelen,
bemint men van de twee den een, 
den een gelijk den anderen; 
bemint men ze alle twee, en zij, 
[beminnen ze ook]1 malkanderen 
gebroederlijk; 't is zoet erbij 
te wandelen, te wandelen.

't Was in de blijde mei,
ei, ei,
't was in de blijde mei!
En, kommend achter 't land gegaan,
['k]1 zag all de blijde [blomkens]2 staan:
't was in de blijde mei,
ei, ei,
't was in de blijde mei!

Hebt compassie!
Lange en vele zong ik, en,
hebt compassie,
nu en kan en zal mijn stem,
hebt compassie,
niet meer zingen, want ik bem
hebt compassie,
oud en arme en bijkans blend
hebt compassie!

Janneke,
mijn manneke,
mijn [hert]1-en hemeldief,
[kander]2
wel een ander,
[neen]3, geen ander! - zijn zoo lief?

Water dat voorbij mij vaart,
en lonkt en lacht en groet mij,
staat een wijlke stille, en laat
u ook van mijn gegroet zijn!

Heer, mijn hert is boos en schuldig,
maar Gij zijt bermhertig, en
duizendmalen meer verduldig
[als]1 dat ik boosaardig ben:
geeft mij dan, o Heer, ik vraag het,
geeft mij hulpe en staat mij bij;
['k]2 heb gezondigd, ik beklage't,
helpt mij, God! Vergeeft het mij!

Komt, o Zonne, en zendt uw' stralen
in mijn herte: donker is 't,
en 't verdreegt nog eens te falen,
zoo 't uw heldere klaarheid mist!

Mij spreekt de blomme [een]1 tale,
mij is het kruid beleefd,
mij groet het altemale,
dat God geschapen heeft!

Gij badt op enen berg alleen,
en... Jesu, ik en vind er geen
waar 'k hoog genoeg kan klimmen
om U alleen te vinden:
de wereld wil mij achterna,
alwaar ik ga
of sta
of ooit mijn ogen sla;
en arm als ik en is er geen,
geen een,
die nood hebbe en niet klagen kan;
die honger, en niet vragen kan;
die pijne, en niet gewagen kan
hoe [zeer]1 het doet!
O, [leer mij, armen]2 dwaas, hoe dat ik bidden moet!

Als de ziele luistert
spreekt [het al]1 een tal dat leeft,
't lijzigste gefluister
ook een taal en teeken heeft:
blâren [van]2 de boomen
kouten met [malkaar]3 gezwind,
baren in de stroomen
klappen [luide]4 en welgezind,
wind en [wee]5 en wolken,
[wegelen van Gods heiligen]6 voet,
talen en vertolken
't diep gedoken Woord zoo zoet....
als de ziele luistert!

    Nunc pede libero

Brandt los, mijn hert, van al [dat]1 uw
gevlerkte vlucht ombindt;
brandt los van kot en ketens, nu
de weenende ooge ontblind;
brandt los, mijn hert, 't is nu, 't is nu
dat de hemelvaart begint!

Slaapt, slaapt, kindje slaapt,
En doet uwe oogskes toe,
Die pinkelende winkelende oogskes daar,
['k]1 ben ['t]2 wiegen al zo moe:
'k en kan u niet meer wiegen,
'k en ga u niet meer wiegen,
Slaapt, [slaapt]3, toe!
g'hebt uw hert-uw mondje voldaan,
g'hebt al uw krinkelende krulletjes aan,
ach en ['k]1 en kan van uw wiegske niet gaan:
[slaapt, slaapt]4, toe!

Ne keer dat ik achter de baan
kwam gegaan,
en dat ik een liedeken zong,
[daar]1 ik gong,
zoo zong het en gong het al meê
in de streke,
en zingende zong het zoo blijde
met mij!

Vaartwel! Dat schoone woord
en droevig maar voor dezen
die leven zonder hope op Gods voorzienigheid!
Vaartwel, en moog zoo blij
de blijde welkom wezen
als 't edele vaartwel, dat ik, getroost, u zeg
mijn kind,
als dezen zegen, dien ik op uw voorhoofd leg:
vaartwel!
Gaat!... weze u God voor einde
en hulpe en reisgezel
mijn kind, vaartwel!

Heere, komt, ik ben ellendig,
['k]1 ben vol zonde en vol verdriet;
komt, Uw' goedheid is onendig,
[lange]2 en beidt, o Heere, niet!

Komt, en 'n beidt niet meer,
     jeugdige kringen;
op leet het herte en de
     tonge nu springen;
uit is de winter en
     groene is de wei;
los laat de tale en de
     tonge: 't is mei!
  

Ik droome alreê van u, mijn kind,
en van de blijde dagen, [de dagen]1,
dat samen wij, en welgezind,
vliegt dagen, vliegt voorbij gezwind,
ons lief en leed gaan dragen.

[ ... ]

Ik droome alreê van u, mijn kind,
ge hebt hem doorgestreden, gestreden
de nacht dien 's vijands booze hand
gespreid had om 't beloofde land:
gij zijt erin getreden.

[ ... ]

Zacht is uw hand, o windeke,
streelende langs mijn haar,
of het de hand van een kindeke
een spelend kindeke waar'.