Acht oud Hollandsche liederen, Deel 2

Het is goet peis, goet vrede
In allen duitschen landen,
Sonder Thijsken van den Schilde;
Hi leit te Delder gevanghen,
Hi leit gevanghen so swaerlijc op sijn lijf.

Dat vrouken van den Schilde,
Si lach op hogher tinnen,
Si sach di heren, di ruyters,
Di borghers comen binnen
Si en sach daer Thijsken, haer liefste boele niet.

"Ghi ruyters ende ghi rovers,
Ghi heren van der straten,
Waer hebdi Thijsken van den Schilde,
Dats minen boel, ghelaten,
Waer hebdi ghelaten di liefste boele mijn?"

"Och vrouken van den Schilde,
Nu en laet u niet verlanghen,
Dat Thijsken van den Schilde
Te Delder leit ghevanghen,
Hi leit ghevanghen, di liefste boele dijn."

Dat vrouken van den Schilde
En woudes niet gheloven,
Si dede haer paerdeken sadelen,
Ja, sadelen ende tomen,
Si reet te Delder al voor dat hoghe huis.

"Och Thijsken van den Schilde,
Ghi en wout mi niet gheloven,
Dat ghi bi daghe, bi nachte
Sout laten u ruiten, u roven,
Sout laten u roven ter halver middernacht."

"Ja, vrouken van den Schilde,
Dat quam bi uwen schulden,
Dat ghi wout draghen dat silver
Dat silver ende roden gulden,
Dat ghi wout draghen dat rode beslaghen gout."

"Och Thijsken van den Schilde,
Haddi dat woort ghesweghen,
Met silver ende roden goude
Haddic u op doen weghen,
Dat u nu sal costen u fiere jonghe lijf."

"Och vrouken van den Schilde,
En soude u dat niet verdrieten,
Dat mi di swarte raven,
Di voghelen souden eten,
Dat mi souden eten so menich clein voghelkijn?"

"Och Thijsken van den Schilde,
En laet u niet verlanghen,
Ic sal u radeken schone
Met rooskens ombehanghen,
 Daerop sal rusten dijn fiere jonghe lijf."

In den hemel is eenen dans,
Alleluia.
Daer dansen all'de maegdekens,
Benedicamus Domino,
Alleluia, alleluia.

't Is voor Amelia,
Alleluia.
Wy dansen naer de maegdekens,
Benedicamus Domino,
Alleluie, alleluia.

— This text is not currently
in the database but will be added
as soon as we obtain it. —

— This text is not currently
in the database but will be added
as soon as we obtain it. —

O lustelike mey, ghi zijt nu in saisoene,
Schoon ende groene
Die vogelkens singhen nacht ende dach
Dies ic wel mach, sonder verdrach,
Aensien reyn oogheopslach
Van mijn lief coene
Haer liefde maekt mi veel te doene.

Int velt staet menich schone blomme
Wie soudese sommen?
Hoe lustelic dat gersseken uter aerden spruit!
Loof ende cruyt gheeft nu virtuyt.
O mijder herten luyt
Verblijt den dommen;
Een troostelic woort laet, lief, van u commen.

Schoon lief, ghi zijt die liefste creature;
Mijns levens dure
Blijve ic gestadich tot in mijn doot.
Reyn lief minioot, troost mi, tis noot,
Die mijn herte doorschoot.
Reyn maget puere,
Om uwen troost ist dat ic labuere.

Princersselic greyn, wien ic geerne aenschouwe,
Blust mijnen rouwe,
Laet mi, arm dienaer, troost ontfaen.
Reyn vrouweloc graen, hoort mijn vermaen;
Laet mi in u gracie staen,
So sal ic met trouwe
U dienen, lustelicke vrouwe!

— This text is not currently
in the database but will be added
as soon as we obtain it. —

— This text is not currently
in the database but will be added
as soon as we obtain it. —

Snachts rusten meest de dieren,
Oock mensen goet, en quaat,
En mijn Lief goedertieren
Is in een stille staat:
Maer ick moet eensaam swieren,
En cruysen hier de straet.

Ick sie het swerrick drijven
Ick sie de claare Maan,
Ick sie, dat ick moet blijven
Alleen mistroostich staan!
Ach lief, wilt mij gerijven
Met troostelijck vermaan!

Och slaapt ghij mijn behagen,
Dewijl ick doe mijn clacht?
Wat baet mij dan mijn claagen,
Nu ghij den dooven slacht:
Ick salt gheduldich draagen,
Ick wensch u goede nacht.

Adieu Prinsesge jeugelijck
Mijn Vrou van mij gemoet:
Adieu en droomt gheneughelijck
En slaapt gerust en soet:
Ach t'is mij soo onmeuchelijck
Te rusten als ghij doet.