by Horace (Quintus Horatius Flaccus) (65 BCE - 8 BCE)
Translation by Louis Charles Alfred de Musset (1810 - 1857)
Donec gratus eram tibi
Language: Latin
HORATIUS Donec gratus eram tibi nec quisquam potior bracchia candidae cervici iuvenis dabat, Persarum vigui rege beatior. LYDIA Donec non alia magis arsisti neque erat Lydia post Chloën, multi Lydia nominis, Romana vigui clarior Ilia. HORATIUS Me nunc Thressa Chloë regit, dulcis docta modos et citharae sciens, pro qua non metuam mori, si parcent animae fata superstiti. LYDIA Me torret face mutua Thurini Calais filius Ornyti, pro quo bis patiar mori, si parcent puero fata superstiti. HORATIUS Quid si prisca redit Venus diductosque iugo cogit aëneo, si flava excutitur Chloë? Reiectaeque patet ianua Lydiae? LYDIA Quamquam sidere pulchrior ille est, tu levior cortice et inprobo iracundior Hadria, tecum vivere amem, tecum obeam libens.
About the headline (FAQ)
Text Authorship:
- by Horace (Quintus Horatius Flaccus) (65 BCE - 8 BCE), no title, appears in Carmina (Odes), in 3. Liber III (Book III), no. 9
See other settings of this text.
Available translations, adaptations or excerpts, and transliterations (if applicable):
- FRE French (Français) (Charles-Marie-René Leconte de Lisle) , "À Lydia"
- ITA Italian (Italiano) (Mario Rapisardi) , no title, written 1883, appears in Le odi di Orazio, in 3. Libro terzo, no. 9
- POL Polish (Polski) (Lucjan Hipolit Siemieński) , "Rozmowa", first published 1916
Researcher for this text: Emily Ezust [Administrator]
This text was added to the website: 2011-08-19
Line count: 30
Word count: 113
Horace et Lydie See original
Language: French (Français)  after the Latin
Horace Du temps où tu m'aimais, Lydie, De ses bras nul autre que moi N'entourait ta taille arrondie ; J'ai vécu plus heureux qu'un roi. Lydie Du temps où j'étais ta maîtresse, Tu me préférais à Chloé ; Je m'endormais à ton côté, Plus heureuse qu'une déesse. Horace Chloé me gouverne à présent, Savante au luth, habile au chant, La douceur de sa voix m'enivre. Je suis prêt à cesser de vivre S'il fallait lui donner mon sang. Lydie Je me consume maintenant Pour Calaïs, mon jeune amant, Qui dans mon cœur a pris ta place. Je mourrai deux fois, cher Horace, S'il fallait lui donner mon sang. Horace Eh quoi ! si dans notre pensée L'ancien amour se ranimait ? Si ma blonde était délaissée ? Si demain Vénus offensée A ta porte me ramenait ? Lydie Calaïs est jeune et fidèle, Et toi, poète, ton désir Est plus léger que l'hirondelle, Plus inconstant que le zéphyr ; Pourtant, s'il t'en prenait envie, Avec toi j'aimerais la vie ; Avec toi je voudrais mourir.
Note: Massenet has both singers sing the last three lines. There are also many small punctuation changes not shown above.
Research team for this page: Emily Ezust [Administrator] , Guy Laffaille [Guest Editor]
Composition:
- Set to music by Jules Massenet (1842 - 1912), "Horace et Lydie", 1886, published 1893 [ duet for 2 voices with piano ]
Text Authorship:
- by Louis Charles Alfred de Musset (1810 - 1857), "À Lydie", subtitle: "Imitation", written 1837, appears in Poésies nouvelles
Based on:
- a text in Latin by Horace (Quintus Horatius Flaccus) (65 BCE - 8 BCE), no title, appears in Carmina (Odes), in 3. Liber III (Book III), no. 9
See other settings of this text.
Research team for this page: Emily Ezust [Administrator] , Guy Laffaille [Guest Editor]
This text was added to the website: 2008-12-23
Line count: 36
Word count: 168