O, matko, królewicz młody
u naszych wrót za chwilę przejdzie.
Ach, jakże mogę dzisiaj jąc' się pracy mojej?
O, matko, pokaż mi, jako mam włos upleśc';
powiedz, w jakie przystroic' się suknie?
Nie dziw, że widzisz mię radosną tak, matko?
Ja dobrze wiem, ac, wiem, nie spojrzy ni razu on ku oknu mojemu;
o, wiem, jak sen po chwili zniknie mi sprzed oczu;
tylko jękliwa fletni pieśn' jak echo doleci mię z oddali.
Lecz to hrólewicz młody u naszych wrót za chwilę przejdzie,
więc me najpiękniejsze suknie na chwilę wdzieję tę.

 ...